Paul Schulenburg, αφιέρωμα στο ζωγράφο

Γνωρίζοντας τον Paul Schulenburg

Ο Paul Schulenburg μεγάλωσε στη μικρή πόλη Niskayuna κοντά στο Albany της Νέας Υόρκης σε ένα σπίτι γεμάτο με έργα ζωγραφικής του παππού του. Από μικρός δεν άργησε να δείξει το ταλέντο του στο σχέδιο αλλά και στο χρώμα, έτσι από νεαρή ηλικία, με την ενθάρρυνση της οικογένειάς του, θα ασχοληθεί μὲ το πάθος του, τη ζωγραφική.

Εγγράφετε και παρακολουθεί λοιπόν μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Βοστώνης στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αφού πρώτα λάβει το National Scholastic Art Awards το 1975. Σε αντίθεση με τις τάσεις εκείνης της εποχής -μην ξεχνάμε πως διανύαμε τότε το απόγειο της σύγχρονης τέχνης- το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης παρείχε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που υπογράμμισε τις βασικές αρχές της κλασσικής κατάρτισης στην τέχνη: δηλαδή την ανατομία, τη μορφή, το χρώμα, τη σύνθεση και το μάθημα με μοντέλο. Με μια λέξη, την παραστατική ζωγραφική! Στους καθηγητές του, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται και οι Joseph Ablow, David Aronson, Reed Kay, Morton Sacks και ο John Wilson. Ο Paul Schulenburg θα περατώσει με επιτυχία τις σπουδές του αποφοιτώντας το 1979.

Παρουσιάστηκε ως καλλιτέχνης στις αρχές της δεκαετίας του ᾿80 εκθέτοντας τα έργα του και κερδίζοντας πολλά βραβεία. Το 1993, του ανατέθηκε από το Μουσείο-Γκαλερί Isabella Stewart να φιλοτεχνήσει ένα πορτρέτο του Eliot Forbes, ενός διαχειριστή του μουσείου.

Ο Paul Schulenburg έχει επανειλημμένα παρουσιάσει τη δουλειά του σε ατομικές εκθέσεις σε γκαλερί και άλλους εκθεσιακού χώρους. Έργα του υπάρχου σε συλλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στην Ευρώπη και στο Χονγκ Κονγκ.

 

Λίγα λόγια για το έργο του Paul Schulenburg

Το έργο του Paul Schulenburg παρουσιάζει τους κλασικούς θεματικούς κύκλους των σπουδών της νεκρής φύσης της τοπιογραφίας αλλά και της ζωγραφικής των εσωτερικών χώρων και βέβαια τις φιγούρας. Σε αυτό τον τελευταίο θα επικεντρωθεί στο αφιέρωμά μας, καθώς ο θεματικός του κύκλος Προκυμαία  (Waterfront) είναι αυτός που θα μας απασχολήσει εδώ.

Οφείλουμε να πούμε πως ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει βέβαια η τοπιογραφία του Paul Schulenburg, καθώς τόσο τα θέματά του από το αστικό τοπίο όσο και τα σπίτια στο ύπαιθρο αποτελούν, όπως φαίνεται, ένα αγαπημένο του θέμα, αλλά και έναν βασικό άξονα της δουλειάς του.

Οι επιρροές και το ολοφάνερο φλερτ τού έργου του με το έργο τού Έντουαρτ Χόπερ (Edward Hopper, 1882-1967) είναι ηλίου φαεινότερο, οπότε δεν θα προχωρήσουμε σε κάποια ανάλυση πάνω σε αυτό, πέρα από αυτή τη λιτή αναφορά μας. Την ανάλυση αυτή την αφήνουμε για τους βαρυφορτωμένους με περγαμηνές ιστορικούς της τέχνης...

Ο κύκλος που μας απασχολεί εδώ λοιπόν, είναι -όπως προείπαμε- ο κύκλος Προκυμαία (Waterfront). Ένας κύκλος που παρουσιάζει νεαρούς εργάτες -κυρίως ψαράδες- που δουλεύουν στην προκυμαία, πάνω στα ψαροκάικα τους - και όχι μόνο. Η ματιά με την οποία  ο καλλιτέχνης «βλέπει» τα εργατικά αυτά κορμιά χαρακτηρίζεται από μια άνωθεν προοπτική. Η γωνία τού βλέμματός του δηλαδή μας παρουσιάζεται προοπτικά. Είναι σαν να κρυφοκοιτάζει, σαν να παρακολουθεί το έργο τους, θαυμάζοντας την κρυμμένη κάτω από τα εργατικά τους ρούχα σφριγηλότητα των ιδρωμένων κορμιών τους.

Οι νεαροί μεροκαματιάρηδες παρουσιάζονται φορώντας τις φόρμες της εργασίας τους, να εκτελούν τη σκληρή δουλειά τους ή τους «συλλαμβάνει» σε στιγμές ανάπαυλας - πάντα μέσα στη μοναξιά τους. Ουσιαστικά, παρουσιάζονται να «κολυμούν» μέσα στις εργατικές τους φόρμες, έτσι όπως θα ήθελαν να κολυμπούν στο υγρό στοιχείο, πού αν και τις περισσότερες φορές δεν ζωγραφίζεται, υπονοείται!

Τούτα τα κορμιά και το  «κολύμπι» τους μέσα στα φαρδιά εργατικά τους ρούχα είναι που γεννάει έναν ερωτισμό, που τα μεταμορφώνει σε ακριβά ποθούμενα. Είναι σαν να μας λέει ο καλλιτέχνης πως η τόση ομορφιά δεν δυσανασχετεί και δεν παλεύει να βγει στο φως, γιατί είναι φως από μόνη της. Δεν είναι κρυμμένη από κάποια χριστιανίζουσα ηθική, αλλά αποτελεί μια απόλυτα φυσική κατάσταση. Εξάλλου, ο τρόπος παρουσίασης είναι τέτοιος που ουσιαστικά «γδύνει» τα μοναχικά τούτα σώματα.  

Αλλά η μοναξιά και η αναμονή αποτελούν, ούτως ή άλλως, μια κεντρική θεματική στο έργο του ζωγράφου. Μια μοναξιά που υπέροχα αναδύεται και περιβάλλει τα πρόσωπα των έργων του. Όμως οι άνθρωποι του  Schulenburg σου δίνουν την αίσθηση πως αν και παρουσιάζονται μόνοι, ποτέ δεν είναι. Συντροφεύονται!

Ο διάχυτος ερωτισμός που αναδύεται από αυτά τα έργα, είναι και -θα λέγαμε- το στοίχημα που ο καλλιτέχνης κερδίζει με τούτη τη θεματική σειρά του.

gayekfansi.blogspot.com

---

Επίσημος διαδικτυακός τόπος: Κλικ εδώ.

Σελίδα στο Facebook: Κλικ εδώ.

Κείμενο: © gayekfansi.blogspotμε την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος.

Έργα: © Paul Schulenburg

 

 

 

 

 

 

Έργα: © Paul