gay ekfansi: "Edge Of Seventeen", a film by David Moreton, Η πορεία από την αμφιβολία στη γνώση

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

"Edge Of Seventeen", a film by David Moreton, Η πορεία από την αμφιβολία στη γνώση

Edge Of Seventeen, μια ταινία του David Moreton

Μία από τις παγίδες που έχω βρεθεί, σχετικά με την αλλόκοτη ιστορία του κινηματογράφου, είναι η θλιβερή διαπίστωση ότι, μια ταινία που σκέφτηκα ότι ήταν τόσο πρωτοποριακή όταν την πρωτοείδα, μετά από μια δεκαετία, αρκετές φορές έχει παλιώσει και μάλιστα άσχημα. Ξαναβλέποντας πρόσφατα το "Edge Of Seventeen" (ελλ. τίτλος: "Το ξύπνημα της εφηβείας") του David Moreton, διαπίστωσα ότι κρατά την ομορφιά και την φρεσκάδα του.

Οχάιο 1984. Ο Eric (Chris Stafford) ένας εκκολαπτόμενος επαναστάτης έφηβος, και η καλύτερή του φίλη, η Μάγκι (Tina Holmes), αναζητούν και βρίσκουν μια θερινή εργασία σε ένα πάρκο ψυχαγωγίας, που διευθύνει η λεσβία Angie (Lea DeLaria). Οι αποδοχές βέβαια είναι χαμηλές, αλλά ποιος νοιάζεται, οι δύο νέοι θέλουν να περάσουν "το γαμημένο το καλοκαίρι της ζωής μας!" όπως λένε. Και για τον Eric σίγουρα αυτό το καλοκαίρι θα του μείνει αξέχαστο, αφού η συνάντησή του με τον Rod, θα σημάνει την αργή, επώδυνη, αλλά και καθοριστική γι’ αυτόν κατοχή της γνώσης, για τις περαιτέρω επιλογές στη ζωή του.

Ο Rod (Andersen Gabrych) είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος από τον Eric και έχει όλα τα προσόντα για να συνεχίσει τις σπουδές του στο κολέγιο το φθινόπωρο. Γνωρίζονται λοιπόν, και ο Eric αρχίζει να φλερτάρει μαζί του διστάζοντας για κάτι περισσότερο. Ο Rod τον ρωτά αν η Μάγκι είναι κοπέλα του. Για να πάρει τη διφορούμενη απάντηση "Οχι, δεν είναι αλήθεια ... δεν ξέρω,". Η Μάγκι είναι σαφώς ερωτευμένη με τον Eric, και όταν αυτός συνειδητοποιεί την έλξη του για τον Rod, είναι αρκετά τρομοκρατημένος για να ανταποκριθεί.

Έτσι θα περάσει το καλοκαίρι τους συνεχίζοντας την ανταλλαγή βλεμμάτων, ώσπου την τελευταία ημέρα στην εργασία, ο Rod κάνει τελικά την κίνησή του ("Γεια σου αγοράκι ... Θέλεις να βγούμε;") και τα δύο παλικάρια συναντιούνται για ένα δείπνο και στη συνέχεια σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου। Με έντονη την αμηχανία, με τα χαχανητά του Eric να πλημμυρίζουν το δωμάτιο, ο Rod σαν ιερέας σε μυστική τελετή, αρχίζει να γδύνει τον Eric. Το φοβισμένο μικρό αγόρι γίνεται γρήγορα ένας άνδρας, και αυτή είναι μια από τα πιο ρομαντικές - και πιο ζεστές - σκηνές πρώτης αγάπης που γυρίστηκε. "Θα είχα κάνει το πιο cool αγόρι" λέει ο Rod με ένα χαμόγελο, και η οθόνη σβήνει σε μαύρο.

Ο Rod πηγαίνει μακριά στο κολέγιό του, και ο Eric ξεκινά για την τελευταία του χρονιά στο σχολείο. Η εμπειρία του καλοκαιριού, την οποία κρατά για τον εαυτό του, έχει αφαιρέσει τις αναστολές του. Επισκέπτεται ένα τοπικό γκέι μπαρ το The Universal Fruit & Nut, που ανήκει συμπτωματικά στο πρώην αφεντικό του, την Angie.

Η σχέση μεταξύ του Έρικ και της μητέρα του είναι ένα από τα κεντρικά σημεία της ταινίας. Ο σκηνοθέτης όμορφα χειρίζεται τις εκατέρωθεν σχέσεις, αφού η μητέρα γνωρίζει, -έχει βρει μια κάρτα από το gay bar στην τσέπη του παλτού του- και στην ερώτηση που κάνει "είσαι ομοφυλόφιλος;" σχεδόν δεν περιμένει απάντηση. Έτσι ο Έρικ συνάπτει μια σιωπηλή ειρήνη με τη μητέρα του, μια πάρα πολύ ωραία και έξυπνη γυναίκα. Υπάρχουν γέλια και δάκρυα, και είναι αδύνατο να μην παρασυρθείς από αυτή την ταινία.

Ο Eric βιώνει τα συναισθήματα των ενηλίκων, αλλά είναι ακόμα ένα αγόρι. Αισθάνεται το δρόμο της ζωής να του ανοίγεται μπρος του, ένα δρόμο που δεν κατανοεί, αλλά που τόσο τον συναρπάζει, και τον τρομοκρατεί ταυτόχρονα.

Οι λόγοι που το "Edge Of Seventeen" είναι τόσο καλό είναι ότι ο Eric διαπράττει κάθε λάθος που μπορεί να καταστήσει δυνατή την έξοδό του από τη δίνη της αναζήτησης, και γνωρίζοντας πλέων, να διασχίσει το δρόμο που καλείται ζωή. Είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι ποτέ ο Eric δεν θα σκεφτόταν πριν από τη συνάντηση του με τον Rod, τη Maggie σαν κοπέλα. Για τίποτα δεν είναι σίγουρος. Είμαι ομοφυλόφιλος; αναρωτιέται και αυτό τον τρομοκρατεί. Του φαίνεται αδιανόητο και έτσι, για να αποδείξει τον ανδρισμού του, φιλά τη Μάγκι. Αγνοεί τι είναι συναίσθημα, της ζητά να τον συναντήσει στο gay bar της Angie. Ενώ την περιμένει συναντά ένα άλλο αγόρι. Είναι ο καινούριος DJs από τον ραδιοφωνικό σταθμό του κολεγίου, και δείχνει τόσο τέλειος στα μάτια του. Ο Eric θα σηκωθεί να χορέψει. Όταν η Maggie φτάνει, τους βλέπει να φιλιούνται, και το σκάει ξεσπώντας σε ποταμούς δακρύων. Ο Eric τρέχει πίσω της, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Εν τω μεταξύ, όλα στο κεφάλι του είναι τόσο μπερδεμένα, οι αναμνήσεις ενός ολόκληρου καλοκαιριού στριφογυρίζουν, σκέφτεται τον Rod, η ζωή που προβάλει μπρος του μοιάζει σαν μυθιστόρημα, και πορνό μαζί. Μαθαίνει ότι ο Rod είχε πάει ξανά στο ξενοδοχείο πριν το ραντεβού τους, μαζί με τον Ντόνι, ένα άλλο αγόρι. Η απογοήτευση του θα είναι μεγάλη όταν καθίσταται σαφές ότι ο Rod ήταν μαζί του απλά για να διασκεδάσει. Προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον ο Rod, ένα άλλο καυτό ραντεβού θα εμφανισθεί, αλλά στη συνέχεια ο Rod λέει στον Eric ότι θέλει να τον γαμήσει. Ο Eric, είναι ακόμη παρθένος, αλλά εκστασιάζεται που θα επιστρέψει ο Rod, και απρόθυμα συμφωνεί. Το βλέμμα στο πρόσωπό του όμως, καθιστά σαφές ότι δεν ήταν έτοιμος για αυτό ακόμη. Και έτσι σε μια τελευταία έκρηξη του γκέι πανικού, ζητεί από τη Μάγκι να κάνουν έρωτα. Της λέει ότι δεν είναι πραγματικά ομοφυλόφιλος, ήταν μπερδεμένος αυτό το καλοκαίρι, και θέλει να κάνει σεξ μαζί της, και να είναι πάντα μαζί. Το σεξ, είναι βεβαίως μια καταστροφή, και συνειδητοποιεί το μεγάλο του λάθος.

Το "Edge of Seventeen" αν και δεν έχει την τολμηρότητα άλλων ταινιών, είναι μια gay ταινία που πετυχαίνει σε όλα τα επίπεδα. Το κλίμα διασκέδασης που επικρατεί ξέρει πότε να επιβραδύνει και πότε να σοβαρεύει πραγματικά. Το soundtrack δεν μπορούσε παρά να έχει το ηχόχρωμα της δεκαετίας του '80, με τραγούδια που θυμίζουν απόλυτα την περίοδο όπως το "Obsession", "Destination Unknown" και "Politics of Dancing". Η Τίνα Χολμς είναι εξαιρετική ως Maggie. Το πρόσωπό της είναι ένας οδικός χάρτης λεπτών συγκινήσεων, καθώς προσπαθεί να ισοροπίσει τη σχέση της φιλίας της με τον Eric.

Με μεγάλη ευαισθησία, και πολύ χιούμορ, ο David Moretonτο με το "Edge of Seventeen" άγγιξε πολλές καρδιές, και συνεχίζει να συγκινεί ακόμη και σήμερα। Ωστόσο, ποτέ δεν βυθίζεται στο μελόδραμα, αν και θα μπορούσε εύκολα να πέσει σε αυτήν την παγίδα. Μας μιλά για το διαφορετικό, για την επίγνωση, την αναζήτηση, την γνωριμία με την αλήθεια όσο και αν αυτή τρομάζει, είναι η πορεία από την αθωότητα στη γνώση, από την ξεγνοιασιά στην ωριμότητα. Ένα είναι βέβαιο: Ο Eric έχοντας επίγνωση των ορίων του, και των προτιμήσεών του, ανακαλύπτοντας δηλαδή τον εαυτό του, θα ζήσει ευτυχισμένος με τον όποιο Rod θελήσει να μοιραστεί τις χαρές, άλλα και τις λύπες της ζωής.

Σημειώσεις