Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθήνας, μια ξενάγηση... (National Archaeological Museum of Athens, a tour)




Ο έφηβος των Αντικυθήρων. Χάλκινο άγαλμα νέου 340-330 π.Χ. Βρέθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1900 στη θάλασσα κοντά στα Αντικύθηρα, μαζί με πολλά μαρμάρινα, χάλκινα και πήλινα έργα και άλλα αντικείμενα βουλιαγμένα εκεί, σε βάθος 63 μέτρων, μαζί με το καράβι που τα πήγαινε στη Ρώμη, κατά τα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ. Πιθανόν να παριστάνει τον Περσέα που επιδεικνύει την κεφαλή της Μέδουσας ή τον Πάρη του Ευφράνορος που προσφέρει το μήλο στην ωραιότερη από τις θεές (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Ο έφηβος των Αντικυθήρων. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)

 

 Ο έφηβος των Αντικυθήρων. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Αγάλματα Κούρων, γύρω στο 550 π. Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Αγάλματα Κούρων, γύρω στο 550 π. Χ.



Άγαλμα του Κροίσου 


Άγαλμα του Κροίσου. Κούρος σχεδόν ακέραιος από παριανό μάρμαρο, που βρέθηκε στα γύρω της Αναβύσσου. Είναι επιτύμβιος και πιθανότατα σ' αυτόν ανήκει το μισό ενός σκαλιού από την αρχαία βάση, με την επιγραφή: στῆθι: καί οἴκτιρον: Κροίσο[υ] παρά σῆμα θανόντος: ὅν ποτ' ἐνί προμάχοις: ὄλεσε θῦρος Ἄρες (Στάσου και θρήνησε δίπλα στον τάφο του νεκρού Κροίσου. Ο ορμητικός Άρης τον θανάτωσε, ενώ πολεμούσε στην πρώτη γραμμή). Παριανό μάρμαρο. Γύρω στα 530 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)


Άγαλμα του Κροίσου


Κορμός αγάλματος σατύρου, βρέθηκε στην Αθήνα στην περιοχή του διονυσιακού θεάτρου. Γύρω στα 490 π.Χ.



Κορυφαίο ακρωτήριο του δυτικού αετώματος του ναού του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, έργο του Τιμοθέου (λεπτομέρεια), περίπου 375 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Νίκη, από το σύμπλεγμα Αμαζόνων και Ελλήνων, κορυφαίο ακρωτήριο του δυτικού αετώματος του ναού του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, έργο του Τιμοθέου, περίπου 375 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Σύμπλεγμα Αμαζόνων και Ελλήνων από το δυτικό αέτωμα του ναού του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, έργο του Τιμοθέου, περίπου 375 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Ο Διαδούμενος του Πολυκλείτου. Βρέθηκε το 1884 σ' ένα αρχαίο σπίτι της Δήλου. Από τον ολοφάνερο πολυκλείτειο ρυθμό του, αναγνωρίστηκε αμέσως σαν αντίγραφο ενός φημισμένου χάλκινου δημιουργήματος του μεγάλου Αργείου χαλκοπλάστη. Ελληνιστικό μαρμάρινο αντίγραφο του χάλκινου πρωτότυπου. Περίπου 100 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Ο Διαδούμενος του Πολυκλείτου. (Φωτογραφία: .gayekfansi.blogspot.com)




Ο Διαδούμενος του Πολυκλείτου. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Ο Διαδούμενος του Πολυκλείτου. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Ο Διαδούμενος του Πολυκλείτου. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Ο Διαδούμενος του Πολυκλείτου. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Ο «Jockey του Αρτεμισίου». Είναι το μεγαλοπρεπέστερο χυτό άγαλμα αλόγου με αναβάτη, που σώζεται από την ελληνική αρχαιότητα. Βρέθηκε το 1928 στον βυθό του ακρωτηρίου Αρτεμίσιο της βόρειας Εύβοιας και ανασύρθηκε σε πολλά κομμάτια, τα οποία προέρχονται από ναυάγιο του 140 π.Χ. Έχουν συμπληρωθεί στην ουρά και στο κέντρο του κορμού. Στο δεξιό μηρό του υπάρχει εγχάρακτη μορφή Νίκης, που κρατάει στεφάνι στα ανυψωμένα χέρια της, σφράγισμα σύνηθες σε καθαρόαιμα άλογα στην αρχαιότητα. Το άλογο αποδίδεται σε έντονο καλπασμό τη στιγμή του αγώνα. Η κίνηση και η ανατομία του ζώου αποδίδονται με τρόπο απόλυτα ρεαλιστικό. Το άγαλμα, έργο άγνωστου γλύπτη, πρέπει να ήταν αφιερωμένο σε κάποιο σημαντικό ιερό. Ελληνιστική περίοδος, περίπου 140 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Ο «Jockey του Αρτεμισίου». Ο αναβάτης είναι μικρός σε ηλικία και διαστάσεις, και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του δείχνουν ότι πρέπει να ήταν νέγρος. Η μικροσκοπική και άσχημη μορφή του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το υπερήφανο, μεγαλόσωμο ζώο. Στρέφει προς τα αριστερά το κεφάλι του, και τα μαλλιά του είναι ατημέλητα. Φορεί σανδάλια και χιτωνίσκο που ανεμίζει από την ταχύτητα, ενώ στο αριστερό χέρι θα κρατούσε τα ηνία και στο δεξί το μαστίγιο. (Φωτογραφία: Σπύρος Στάβερης)



Επιτάφια στήλη του Ιλισσού. Η μεγάλη αυτή στήλη είχε αρχικά ναόσχημη μορφή, τα άλλα όμως αρχιτεκτονικά τμήματά της (αετωματική επίστεψη, επιστύλιο, παραστάδες κλπ.) δεν σώθηκαν. Ένας νέος γυμνός σταυρώνει τα σκέλη του μισοκαθισμένος σε χαμηλή επιτάφια στήλη. Τα μάτια του, απλανή και θλιμμένα, βλέπουν μακριά, πέρα από το θεατή. Στο χέρι του κρατάει λαγωβόλο, συνηθισμένο όπλο κυνηγών. Δεξιά, ο γέροντας πατέρας του, ιματιοφόρος, στηρίζεται στο ραβδί του. Στο κάτω μέρος το λαγωνικό του οσφραίνεται το χώμα που έχει σκεπάσει πια τον κύριό του, ενώ ο μικρός του δούλος καθισμένος στα σκαλοπάτια της στήλης έχει γείρει το κεφάλι πάνω στα διπλωμένα στα γόνατα χέρι του, κουρασμένος από τον θρήνο. Πιθανόν έργο κάποιου μαθητή του Σκόπα ή του Λύσσιπου. Γύρω στο 340 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Αγαλμάτιο Ηρακλέους. Βρέθηκε στην Αθήνα, κοντά της Αγίας Ειρήνης, Ο Ηρακλής παριστάνεται με την κεφαλή καλυμμένη από τη λεοντή, η οποία δένεται μπροστά στο στήθος σε Ηράκλειον άμμα (κόμπος Ηρακλέους). Με το δεξί χέρι θα στηρίζονταν στο ρόπαλο του. Μάρμαρο πεντελικό, 350 – 325 π.Χ.


Ο γελαστός έφηβος, άγαλμα τεράστιας αρχαιολογικής αξίας, με αρχική ονομασία Ο Έφηβος της Πρέβεζας, βρέθηκε από αρχαιοκάπηλους στο θαλάσσιο χώρο του Ιονίου. Το έργο απεικονίζει μορφή νέου του οποίου λείπουν τα δύο άνω άκρα. Στις 21 Δεκεμβρίου 2008, μετά από συντήρηση οκτώ ετών, εκτέθηκε στο κοινό για πρώτη φορά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. Ορειχάλκινος, 4ος αι. π.Χ. (πηγή φωτό: Βικιπαίδεια)


Ο νέος από την Ελευσίνα. Βρέθηκε στην Ελευσίνα το 1887. Άγαλμα έφηβου λαξεμένο από το χέρι κάποιου γλύπτη της Αττικής. Γύρω στα 340 π.Χ. 



Μικρό χάλκινο άγαλμα νέου. Από την θάλασσα των Αντικυθήρων. Πιθανόν στα τέλη του 3ου ή στις αρχές της δεκαετίας του 2ου αιώνα π. Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Χάλκινο αγαλματίδιο Διονύσου. Παριστάνεται η Επιφάνεια του θεού, που παριστάνεται με όλη τη “σκευή”, το ντύσιμό του. Περίπου 2ος αιώνας π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)


 
Διόνυσος με τη συνοδεία του. Μαρμάρινο σύμπλεγμα. (Φωτογραφία: 
gayekfansi.blogspot.com)



Ερμαϊκή στήλη. Μάρμαρο νησιώτικο. Βρέθηκε στη Σίφνο. Είχε κλαπεί και επεστράφη από την Ιταλία. Στο πάνω μέρος της ορθογώνιας στήλης βρίσκεται το κεφάλι του Ερμή ο οποίος θεωρούνταν μεταξύ άλλων και οδηγός των οδοιπόρων γι' αυτό και οι ερμαϊκές στήλες στήνονταν σε οδούς και σταυροδρόμια. Στην μπροστινή πλευρά της στήλης ο φαλλός είναι σύμβολο ευφορίας και ταυτόχρονα αποτροπαϊκό στοιχείο. Γύρω στο 520 π.Χ.



Ανάγλυφη πλάκα. Μάρμαρο παριανό. Βρέθηκε στην Αθήνα κοντά στο Θησείο. Κατά πάσα πιθανότητα αποτελούσε επένδυση κάποιου ταφικού μνημείου. Απεικονίζεται ένας γυμνός νέος με κράνος να τρέχει προς τα δεξιά. Ίσως να πρόκειται για απεικόνιση αθλητή ή ενός χορευτή πυρριχίου. Γύρω στο 500 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Επιτύμβια στήλη. Βοιωτικό μάρμαρο. Βρέθηκε στις Θεσπιές της Βοιωτίας. Παριστάνεται ένας γυμνός νέος, με το ιμάτιο ριγμένο στον ωμό του. Με το αριστερό χέρι του κρατεί στλεγγίδα και πουγγί. Κάτω εικονίζεται σκύλος. Πιθανότατα πρόκειται για αθλητή. Η επιγραφή στο πάνω μέρος της στήλης “Ἀγαθοκλῆ χαῖρε” χαράχτηκε σε μεταγενέστερη εποχή. Έργο βοιωτικού εργαστηρίου. Γύρω στα 440. π.Χ.



Αγαλμάτιο Πανός. Πεντελικό μάρμαρο. Βρέθηκε στο Ολυμπιείο, στην Αθήνα. Ο τραγοπόδαρος θεός κάθεται με σταυρωμένα τα πόδια σε βράχο στρωμένο με δορά. Στα χέρια που λείπουν θα κρατούσε σύριγγα. Έργο του 2ου αιώνα π.Χ. που αντιγράφει παλαιότερο πρωτότυπο έργο, πιθανώς του 4ου αιώνος π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)




Άγαλμα του Κούρου Αριστοδίκου από τα μεσόγεια της Αττικής. Βρέθηκε την άνοιξη του 1944 στην περιοχή της Αναβύσσου.  Άγαλμα στον τύπο του Κούρου, σχεδόν εντελώς ακέραιο και με τη βάση του. Στην μπροστινή επιφάνειά της διαβάζεται το όνομα Ἀ ριστοδίκο που σημαίνει πως το άγαλμα είναι σήμα, μνήμα δημοτικό του Αριστόδικου ή του τάφου του. Πριν από το τέλος του 5ου αιώνα π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Άγαλμα του Κούρου Αριστοδίκου από τα μεσόγεια της Αττικής. Βρέθηκε την άνοιξη του 1944 στην περιοχή της Αναβύσσου.  Άγαλμα στον τύπο του Κούρου, σχεδόν εντελώς ακέραιο και με τη βάση του. Στην μπροστινή επιφάνειά της διαβάζεται το όνομα Ἀ ριστοδίκο που σημαίνει πως το άγαλμα είναι σήμα, μνήμα δημοτικό του Αριστόδικου ή του τάφου του. Πριν από το τέλος του 5ου αιώνα π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Άγαλμα του Κούρου Αριστοδίκου (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Άγαλμα του Κούρου Αριστοδίκου (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Σύμπλεγμα Διονύσου και Σατύρου. Πεντελικό μάρμαρο. Βρέθηκε στον περίβολο του Ολυμπιείου της Αθήνας. Αρχές 3ου αιώνα π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)




Σκηνή πάλης. Αττικό μελανόμορφο αγγείο.  510-500 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Αττική ερυθρόμορφη λήκυθος, από την Ερέτρια. 460-450 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)




Αττική ερυθρόμορφη λήκυθος, 460-450 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Άγαλμα Γαλάτη πολεμιστή, παριανό μάρμαρο. Βρέθηκε στη Δήλο. Πιθανόν έργο του γλύπτη Άγασία. Γύρω στο 100 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Ανάγλυφο με σκηνές παλαίστρας. Βάση επιτύμβιου αγάλματος κούρου. Η πρόσθια πλευρά παριστάνει δυο νέους γυμνούς που παλεύουν, ενώ ένας τρίτος αριστερά με ζωηρές κινήσεις παρακολουθεί τον αγώνα. Ο τέταρτος αθλητής δεξιά (ακοντιστής;) στηρίζει το ακόντιο λοξά στο έδαφος πριν το ρίξει μακριά.  Γύρω στα 510-500 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)




 Ανάγλυφο με σκηνή από παιχνίδι εφήβων. Βάση επιτύμβιου αγάλματος κούρου. Η αριστερή πλάγια πλευρά του βάθρου παριστάνει σκηνή από παιχνίδι εφήβων με μια μικρή μπάλα που την κρατεί στο δεξί του χέρι ο πρώτος νέος αρισταρά. Στο παιχνίδι φαίνεται πως μετέχουν ο επόμενος νέος που σπεύδει προς τα δεξιά, καθώς και οι δυο τελευταίοι στα δεξιά της εικόνας που κοιτάζουν προς το νέο με τη μπάλα. Οι δυο μεσαίοι έφηβοι φαίνεται πως ασκούνται σε αγωνίσματα δρόμων στο χώρο του ίδιου γυμνασίου. Γύρω στα 510-500 π.Χ.



Αναθηματικό ανάγλυφο. Μάρμαρο πεντελικό. Βρέθηκε στο Σούνιο κοντά στο ναό της Αθηνάς. Παριστάνει νέο αυτοστεφανούμενο και ίσως ήταν αφιέρωμα κάποιου νικητή σε τοπικούς αγώνες. Το στεφάνι ήταν μεταλλικό και στερεωνόταν στις οπές, που διακρίνονται γύρω από το κεφάλι Γύρω στα 460 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)




 Μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Ποσειδώνα από το Αρτεμίσιο της Εύβοιας. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Ποσειδώνα από το Αρτεμίσιο της Εύβοιας. Βρέθηκε στη θάλασσα έξω από το Αρτεμίσιο, στη βόρεια παραλία της Εύβοιας, το 1926 το αριστερό χέρι, το 1928 το υπόλοιπο άγαλμα. Ο θεός κρατούσε στο δεξί του χέρι τρίαινα -από το χαλαρό άνοιγμα των δακτύλων συμπεραίνεται ότι δεν έσφιγγε κεραυνό, αλλά ότι από μέσα τους μπορούσε να γλιστρήσει κάτι που έμοιαζε με κοντάρι- έτοιμος να τη ρίξει εκεί όπου σημαδεύει με το τεντωμένο αριστερό χέρι. Γύρω στα 460-450 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Ποσειδώνα από το Αρτεμίσιο της Εύβοιας. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Ποσειδώνα από το Αρτεμίσιο της Εύβοιας. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Ποσειδώνα από το Αρτεμίσιο της Εύβοιας. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Ποσειδώνα από το Αρτεμίσιο της Εύβοιας. (Φωτογραφία: R Mcbee)



Πάλη Θησέα-Προκρούστη. Εξωτερική όψη της “κύλικος του Τρικούπη”. Γύρω στα 500 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Σύμπλεγμα Αφροδίτης Έρωτος και Πανός. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



Σύμπλεγμα Αφροδίτης Έρωτος και Πανός. Το σύνολο, λαξευμένο στον ίδιο όγκο μαρμάρου, ανακαλύφθηκε στη Δήλο κατά τις ανασκαφές στο Ίδρυμα Βηρυτίων  Ποσειδωνιαστών. Η Αφροδίτη, που ετοιμάζεται να λουστεί, βγάζοντας τα τελευταία της ρούχα, απειλεί με το σανδάλι της τον Πάνα του οποίου οι προθέσεις είναι σαφείς. Ανάμεσά τους ο Έρως, ακουμπώντας στον ώμο της μητέρας του προσπαθεί να σπρώξει τον κερασφόρο θεό. Γύρω στο 100 π.Χ. (Φωτογραφία: gayekfansi.blogspot.com)



 Χάλκινο άγαλμα έφηβου αθλητή. πιθανόν έργο της Σχολής του Πραξιτέλη. Γύρω στο 340-330  π.Χ. 



Επίσημο site του Μουσείου: http://www.namuseum.gr/
OFFICIAL SITE http://www.namuseum.gr/


© φωτογραφιών: στους φωτογράφους, στα site και τα βιβλία απ' όπου προέρχονται. Όπου ήταν δυνατόν οι φωτογράφοι και οι πηγές αναφέρονται.

2 σχόλια: