Τούτη η σπουδαία ταινία, του σπουδαίου Γκας Βαν Σαν (Gus Van Sant), αναφέρεται στα τελευταία χρόνια (1972-1978) της ζωής του Χάρβεϊ Μιλκ (Harvey Μilk), του πρώτου ανοιχτά ομοφυλόφιλου δημόσιου λειτουργού –ήταν δημοτικός σύμβουλος του Σαν Φρανσίσκο. Ακτιβιστής, φίλος, εραστής, πολιτικός, αγωνιστής, σύμβολο, πηγή έμπνευσης, ήρωας. Η ζωή του άλλαξε την ιστορία και το θάρρος του έσωσε ζωές. Η ταινία του Gus Van Sant για τη ζωή του Χάρβεϊ Μιλκ ξεκινά με ένα γεγονός, τη δολοφονία του Χάρβεϊ Μιλκ και του δημάρχου Τζορτζ Μοσκόνι (George Moscone) το 1978 στο Σαν Φρανσίσκο, από τον υπερσυντηρητικό Νταν Ουάιτ (Dan White).
Αλλά
ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ποιος ήταν ο Harvey Milk
Μετά από μια νιότη γεμάτη περιπέτειες, ο Μilk μετακομίζει στο Σαν Φρανσίσκο και κατοικεί στην περιοχή Κάστρο μαζί με ένα μεγάλο κύμα ομοφυλοφίλων που μετακομίζει στην περιοχή από όλη την Αμερική. Εκεί, στη χίπικη ακμή του Σαν Φρανσίσκο και στην ιδιαίτερα αυξημένη δυναμική της περιοχής Κάστρο και του ομοφυλοφιλικού κινήματος γενικότερα, ο Μilk ανοίγει ένα μαγαζί με φωτογραφικό εξοπλισμό (το Castro Camera εξελίχθηκε σε έναν πυρήνα της γκέι κοινότητας του Σαν Φρανσίσκο αλλά και στο πολιτικό γραφείο του Μilk) και αρχίζει να ασχολείται με τα κοινά. Υποβάλλει τρεις φορές υποψηφιότητα χωρίς αποτέλεσμα. Οι ιδιαίτερες και πολύ θεατρικές πολιτικές καμπάνιες που σχεδίασε του χαρίζουν αρκετή δημοσιότητα και στο τέλος τα καταφέρνει. Το 1977 εκλέγεται στο συμβούλιο της Δημοτικής Αρχής του Σαν Φρανσίσκο. Στη θέση αυτή υπηρετεί για έντεκα μήνες και ευθύνεται για την ψήφιση ενός πολύπλοκου νομοσχεδίου υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων.
Στις 27 Νοεμβρίου το 1978 ο Harvey Μilk και ο δήμαρχος George Moscone δολοφονούνται εν ψυχρώ από τον Dan White, έναν πρώην αξιωματούχο της Δημοτικής Αρχής, ο οποίος είχε παραιτηθεί λίγο πριν και τώρα απαιτούσε πίσω τη δουλειά του.
Η ζωή του Harvey Μilk άλλαξε για πάντα τον τρόπο που ο δυτικός κόσμος αντιμετωπίζει την ομοφυλοφιλική κοινότητα. Η δουλειά του δεν τελειώνει όμως σε αυτό το επίπεδο. Αγωνίστηκε για τις μειονότητες, για τον τρόπο που ο δήμος μιας πόλης λειτουργεί και τον τρόπο που οι κοινότητες βοηθούν όσους είναι σε αδύναμη θέση. Το παράδειγμά του ενέπνευσε χιλιάδες ανθρώπους να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
H ταινία Milk, η οποία βγαίνει σήμερα στις ελληνικές αίθουσες, καταπιάνεται με τα τελευταία οχτώ χρόνια της ζωής του ήρωα. Την τελική του πορεία δηλαδή και τα γεγονότα που τον έκαναν σύμβολο της ομοφυλοφιλικής κοινότητας και όχι μόνο.
Πώς γεννήθηκε η ταινία
Έκτοτε η ιδέα δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Άρχισε να κάνει προσωπική έρευνα αφού δεν επιθυμούσε να βασιστεί σε καμία προηγούμενη πηγή πληροφοριών για τη ζωή του Milk. Επρόκειτο για ένα γιγαντιαίο project, το οποίο όμως τον αντάμειψε με μια άριστη γνώση των γεγονότων που καθόρισαν τη ζωή του Milk αλλά και βαθύτατη κατανόηση των πράξεων και του «κόσμου» του. Σημαντική προσθήκη ήταν το λεπτομερέστατο ημερολόγιο που κρατούσε ο Michael Wong, πολιτικός σύμβουλος του Harvey Milk. Ο Wong παρέδωσε το ημερολόγιο στον Black και έτσι ο σεναριογράφος κατάφερε να χαρτογραφήσει όχι μόνο την προσωπική ιστορία του Milk αλλά και την πολιτική του στρατηγική.
Ο σκηνοθέτης
Ο σκηνοθέτης ανέθεσε την κινηματογράφηση της ταινίας στο μόνιμο συνεργάτη του Harry Savvides. Ο Savvides έχει εργαστεί με τον Van Sant στις ταινίες Gerry, Elephant και Last Days αλλά και με άλλους σημαντικούς σκηνοθέτες του Χόλιγουντ όπως ο Ridley Scot στην ταινία American Gangster. Oι δυο τους εργάστηκαν με το δικό τους πειραματικό τρόπο και προσπάθησαν να δώσουν μια αληθινή εικόνα του Σαν Φρανσίσκο των ‘70s. Και το κατάφεραν... Παρακολουθώντας την ταινία, αισθάνεται κανείς πως είναι μέρος ενός γεγονότος που συμβαίνει τώρα και όχι ενός ιστορικού γεγονότος που συνέβη πολλά χρόνια πριν.
Ο Penn είναι ο Μilk
Ήταν η πρώτη επιλογή της παραγωγής. Όπως δηλώνει ο παραγωγός Bruce Cohen: «Ο Sean Penn έχει ένα μοναδικό τρόπο να "κατακτά" ένα χαρακτήρα και να το καθιστά αδύνατο για τον θεατή να βρει μέσα στο ρόλο στοιχεία προσωπικά του». Ο Penn αποδέχτηκε αμέσως την πρόταση και ζήτησε επιβεβαιώσεις από τους παραγωγούς πως η ταινία θα ακολουθήσει μια ρεαλιστική προσέγγιση όσον αφορά τη ζωή του Milk. Από τη μέρα που ανέλαβε το ρόλο έκανε τεράστιες προσπάθειες να αφομοιώσει τη ζωή του χαρακτήρα που θα απέδιδε. Μέρα με τη μέρα ο Sean Penn θύμιζε όλο και πιο πολύ σε όλους τον αληθινό Harvey Milk.
Mέσα από τα δικά του λόγια ο σημαντικός ηθοποιός δήλωσε για την ταινία: «Δεν υπήρχε μόνο ένα εξαιρετικό σενάριο για να μας καθοδηγεί αλλά και ένας γιγαντιαίος όγκος αρχειακού υλικού. Ερωτεύτηκα αμέσως τον Harvey Milk, την προσωπικότητά του, το πνεύμα του. Η ιστορία του άλλαξε τον τρόπο που σκέφτομαι ως ηθοποιός».
Τα γυρίσματα
Ο δήμαρχος της πόλης συνεργάστηκε στενά με την παραγωγή και τους έδωσε όλες τις διευκολύνσεις για ελεύθερη πρόσβαση στο χώρο. Όλες οι σκηνές που διαδραματίζονται στο δημαρχείο έχουν γυριστεί στο πραγματικό κτίριο, εκτός από αυτές στο γραφείο του Δημάρχου. Αν και ο δήμαρχος είχε προσφέρει το γραφείο του, οι άνθρωποι της παραγωγής αρνήθηκαν ευγενικά, γνωρίζοντας πως η πόλη τον έχει απόλυτη ανάγκη να βρίσκεται στο γραφείο του καθημερινά!
Στις 8 Φεβρουαρίου του 2008 γυρίστηκε μια από τις σημαντικότερες σκηνές του έργου. Επρόκειτο για μια αναβίωση της ειρηνικής πορείας με κεριά που έγινε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις άδικες δολοφονίες των Milk και Μoscone. Δεκάδες χιλιάδες κόσμου -ανεξαρτήτως σεξουαλικής προτίμησης- ενώθηκαν στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο και έδειξαν την αντίδραση τους. Η παραγωγή κατόρθωσε να μαζέψει ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων για την αναβίωση της σκηνής. Είναι πολύ συγκινητική η πληροφορία πως ένας μεγάλος αριθμός ατόμων που ήταν εκεί το συγκεκριμένο βράδυ συμμετείχε και στην αληθινή πορεία 30 χρόνια πριν. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του παραγωγού της ταινίας Michael London: «Εκείνο το βράδυ ήταν λες και ο χρόνος σταμάτησε για το Σαν Φρανσίσκο, τριάντα χρόνια πριν. Το πλήθος ξεχείλιζε από παντού. Και δεν ήταν μόνο άνθρωποι που ήθελαν απλώς να συμμετέχουν στην ταινία. Από τη στιγμή που άρχισαν να περπατούν και οι κάμερες να γυρίζουν, ένιωθες τον πραγματικό λόγο που βρίσκονταν εκεί. Μπορούσες να καταλάβεις την αίσθηση της απώλειας που ένιωθαν. Αυτό το εισέπραξαν και οι ηθοποιοί».
Scott Smith και Harvey Milk, φωτογραφία Marc Cohen
Castro Camera, το μαγαζί του Harvey Milk
Πηγή:
LIFO,
15.1.2009
© fhoto 2008 - Universal Studios
© fhoto 2008 - Universal Studios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου