Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Archaeological Museum of Patras





 
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΤΡΑΣ - Μικρή ξενάγηση
Το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας, έχει τη δική του οδύσσεια να μας αφηγηθεί αφού πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να δούμε το όνειρο να πραγματοποιείται. Μας ανταπέδωσε όμως την αναμονή αφού επιτέλους οι θησαυροί που βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας βρήκαν μόνιμη στέγη στο φιλόξενο χώρο του και αναμένουν πλέον τα βλέμματα των επισκεπτών.
Η αρχική ιδέα ξεκίνησε από την εποχή που Υπουργός Πολιτισμού ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Παρ’ όλο που κάθε τι έδειχνε ευνοϊκό όταν το 2004 ξεκίνησε η ανέγερσή του σε οικόπεδο έκτασης 28.000 τ.μ. με σκοπό να είναι έτοιμο –και όταν λέμε έτοιμο εννοούμε επισκέψιμο- το 2006· τη χρονιά που η Πάτρα ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, το μουσείο άνοιξε τελικά τις πόρτες του στο κοινό, -δηλαδή εγκαινιάστηκε- μόλις στις 24 Ιουλίου του 2009. Υπουργό Πολιτισμού τότε είχαμε τον Αντώνη Σαμαρά. Και επειδή είμαστε στην Ελλάδα, φυσικά, δεν άνοιξε ολόκληρο, αλλά ένα τμήμα του, το μεγαλύτερο βεβαία, αλλά όχι και το σημαντικότερο. Εκκρεμούσε η αίθουσα του Δημόσιου Βίου, όπως την αποκαλούν οι αρχαιολόγοι της ΣΤ’ Εφορίας Αρχαιοτήτων όπου υπάγεται το μουσείο. Για να μην τα πολυλογούμε μόλις τον Ιανουάριο του 2012, δηλαδή πριν από ένα ακριβώς χρόνο, το μουσείο αναπτυγμένο πλήρως άνοιξε τις πύλες του. Έτσι τώρα πια ο επισκέπτης μπορεί να ταξιδέψει στο χρόνο, αφού σε μια έκταση 3.000 τ.μ. (οι εσωτερικοί χώροι φτάνουν τα 8.000 τ.μ.), εκτίθενται αντικείμενα από την προϊστορική εποχή, την εποχή του Χαλκού, τη Μυκηναϊκή εποχή και φυσικά την Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο. Τα ευρήματα χρονολογούνται από το 3.000 π.Χ. έως τον 4ο αι. μ.Χ. Τα περισσότερα από τα εκθέματα έχουν ανακαλυφθεί στην ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας· το 80% περίπου αυτών, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, εκτίθενται για πρώτη φορά στο κοινό. Να σημειώσουμε ότι κυρίαρχη θέση κατέχουν τα αντικείμενα της Ρωμαϊκής Εποχής, εποχή κατά την οποία η πόλη των Πατρών γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή της. Σημαντικά είναι τα ευρήματα από τους Μυκηναϊκούς τάφους της Βούντενης, μια νεκρόπολη στη βόρεια περιοχή της Πάτρας. Να σημειώσουμε ότι ο Μανώλης Ανδρόνικος που επισκέφτηκε την νεκρόπολη είχε δηλώσει ότι πρόκειται για το σημαντικότερο νεκροταφείο στον ελλαδικό χώρο μετά από αυτό της Βεργίνας στο οποίο ο ίδιος ανακάλυψε τους βασιλικούς τάφους μεταξύ αυτών και τον τάφο του Φιλίππου του Β' πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το μουσείο, ένα κτίριο μοντέρνας αισθητικής, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Θεοφάνη Μπομπότη, βρίσκεται στη βόρεια είσοδο της πόλης των Πατρών, η μόνιμη έκθεσή του έχει διαρθρωθεί σε τρεις μεγάλες ενότητες: Την αίθουσα του Ιδιωτικού Βίου, την αίθουσα της Νεκρόπολης και την αίθουσα του Δημόσιου βίου.
Ιδιωτικός Βίος
Τούτη η ενότητα περιλαμβάνει εκθέματα που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή τόσο των κατοίκων της πόλης όσο και των οικισμών της περιφέρειας της δυτικής Αχαΐας. Από τα προϊστορικά έως τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια. (3000π.Χ. - 4ος αι. μ.Χ.). Ο επισκέπτης εδώ μπορεί να θαυμάσει την κεραμική των μυκηναϊκών χρόνων αλλά και αποκατάσταση χαρακτηριστικών τμημάτων μιας αστικής και μιας αγροτικής κατοικίας. Μπορεί επίσης να δει ιδιωτικά λουτρά, αγάλματα ρωμαϊκών χρόνων, αλλά και αντικείμενα που έχουν σχέση με εργαστήρια. Ξεχωριστή όμως θέση εδώ κατέχουν τα ψηφιδωτά δάπεδα από κατοικίες των Πατρών, που είναι πλούσια διακοσμημένα με θέματα εμπνευσμένα από τη μυθολογία , τη φύση, τον έρωτα, τη ζωή γενικότερα και είναι πλαισιωμένα με γεωμετρικά μοτίβα.
Δημόσιος Βίος
Στην ενότητα του δημόσιου βίου που καλύπτει την χρονική περίοδο από το 1500 π.Χ. έως τον 4ο αι. μ.Χ. ο επισκέπτης μπορεί να δει εκθέματα της ρωμαϊκής κυρίως εποχής, που αφορούν στις τεχνικές υποδομές, τις εμπορικές δραστηριότητες, την κοινωνική και διοικητική οργάνωση της πόλης, τον πόλεμο, τις λατρείες, και την ψυχαγωγία των κατοίκων. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και εδώ τα ψηφιδωτά δύο μεγάλων κτιρίων, τμήμα πλακόστρωτου αστικού δρόμου, αλλά και το μυκηναϊκό σύνολο του πολεμιστή-αξιωματούχου από τις Πόρτες Αχαΐας και τα σύνολα των όπλων από διάφορες θέσεις της επαρχίας Πατρών. Ξεχωριστή θέση κατέχει εδώ και το αντίγραφο ρωμαϊκών χρόνων, που αναπαράγει το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς στον Παρθενώνα, το περίφημο έργο του Φειδία.
Νεκρόπολης
Τούτη η ενότητα περιλαμβάνει ευρήματα που προέρχονται από τα νεκροταφεία της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Χρονολογούνται από τα μυκηναϊκά χρόνια έως τα ύστερα ρωμαϊκά. Τα ευρήματα αυτά αναδεικνύουν τόσο την ταφική αρχιτεκτονική όσο και τον πλούτο και την ποικιλία των κτερισμάτων των τάφων, καθώς και τα έθιμα που αφορούν στον ενταφιασμό των νεκρών. Ο επισκέπτης εδώ μπορεί να δει σαρκοφάγους, επιτύμβιες στήλες, διάφορους τύπους τεφροδόχων αγγείων και σκευών, καθώς και την ανασύσταση ενός επιβλητικού ταφικού ρωμαϊκού μνημείου. 
Παρουσιάζουμε εδώ, μια μικρή ξενάγηση με μια επιλογή φωτογραφιών από τα εκθέματα του μουσείου. Σε καμιά περίπτωση τούτη η παρουσίαση δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια επίσκεψη σε τούτο το υπέροχο νέο μουσείο της χώρας μας. Σκοπός μας ασφαλώς, είναι να δώσουμε το έναυσμα για κάτι τέτοιο. 
Επίσημο site του μουσείου: http://www.patrasmuseum.gr/
 
Πηγές και σημειώσεις

Για τη συγγραφή του κειμένου συλλέχθηκαν στοιχεία από το επίσημο site του μουσείου καθώς και από το φυλλάδιο του Υπουργείου Πολιτισμού και της ΣΤ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων για το μουσείο. Τα κείμενα στο φυλλάδια υπογράφουν ο Λάζαρος Κολώνας και η Μαρία Σταυροπούλου - Γάτση. © του φυλλαδίου: Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων, Μετσόβου 33, 10683 Αθήνα.
Αρχαιολογικό Μουσείο Πάτρας: Νέα Εθνική οδός Πατρών Αθηνών 38-40, 26442 Πάτρα. Τηλ. 2613 616 100
Ώρες λειτουργίας: 8:30 έως 15:00 (Δευτέρα κλειστό)
Φωτογραφίες ανάρτησης: gayekfansi.blogspot.gr
 
 

Μαρμάρινο άγαλμα Διονύσου. Ο θεός παριστάνεται γυμνός με προβαλλόμενο το δεξί πόδι και στηρίζεται με το δεξιό αγκώνα σε κορμό δέντρου, στον οποίο ελίσσεται κλήμα με σταφύλια. Στο λαιμό φορά περιδέραιο, ενώ στους ώμους καταλήγουν τα άκρα της κόμης σε ελεύθερους βοστρύχους. Πλάι στο δέντρο υπάρχει πάνθηρας μισοκαθισμένος. Πάτρα 2ος αιώνας μ.Χ.
 

 Μαρμάρινο άγαλμα του θεού Διονύσου (λεπτομέρεια). Πάτρα, 2ος αιώνας μ.Χ. 
 

 
Πολύχρωμο ψηφιδωτό από σημαντικό κτίριο που ανακαλύφθηκε στα Υψηλά Αλώνια. Το ψηφιδωτό φέρει δύο ζώνες με συνεχείς ζωφόρους μορφών, που πλαισιώνονται από πλοχμό και αστράγαλο. Στην κάτω ζώνη, παριστάνονται γυμνικοί (αθλητικοί) αγώνες, όπου συνυπάρχουν "παραδοσιακά" ελληνικά αθλήματα και αγωνίσματα δημοφιλή στους Ρωμαίους. Στη λεπτομέρεια εδώ βλέπουμε δισκοβόλο και άλτη και παλαιστές. Τέλη 2ου αρχές 3ου αι. μ.Χ.


Πολύχρωμο ψηφιδωτό από σημαντικό κτίριο που ανακαλύφθηκε στα Υψηλά Αλώνια. Στη λεπτομέρεια εδώ βλέπουμε να παρεμβάλονται μεταξύ των αγωνιστών στεφανωμένοι αθλητές-νικητές, που κρατούν κλαδί φοίνικα. Τέλη 2ου αρχές 3ου αι. μ.Χ.
 

Πολύχρωμο ψηφιδωτό από σημαντικό κτίριο που ανακαλύφθηκε στα Υψηλά Αλώνια. Στη λεπτομέρεια εδώ βλέπουμε πυγμάχους και οπλιτοδρόμους (δρομέας με ασπίδα και δόρυ). Ανάμεσά τους παρεμβάλονται στεφανωμένοι αθλητές-νικητές, που κρατούν κλαδί φοίνικα. Τέλη 2ου αρχές 3ου αι. μ.Χ.
 

Πολύχρωμο ψηφιδωτό από σημαντικό κτίριο που ανακαλύφθηκε στα Υψηλά Αλώνια. Στη λεπτομέρεια εδώ βλέπουμε παλαιστές. Τέλη 2ου αρχές 3ου αι. μ.Χ.
 

Πολύχρωμο ψηφιδωτό από σημαντικό κτίριο που ανακαλύφθηκε στα Υψηλά Αλώνια. Στη λεπτομέρεια εδώ βλέπουμε στεφανωμένο αθλητή-νικητή, που κρατά κλαδί φοίνικα. Τέλη 2ου αρχές 3ου αι. μ.Χ.
 

Μαρμάρινο άγαλμα Ηρακλή σε φυσικό μέγεθος. Ο ήρωας που εικονίζεται σε νεαρή ηλικία, φέρει στεφάνι στην κεφαλή του, την οποία στρέφει αριστερά. Στηρίζεται με το αριστερό του πόδι ενώ κάμπτει ελαφρά το δεξί. Το σωζόμενο τμήμα του δεξιού χεριού είναι κατακόρυφο, παράλληλο με το σώμα και πιθανόν να κρατούσε το ρόπαλο. Το αριστερό είναι λυγισμένο προς τα εμπρός και ακουμπά σε κορμό δέντρου καλυμμένου με τη λεοντή. Το άγαλμα αν και ρωμαϊκό αντίγραφο του 1ου αιώνα μ.Χ., αποτελεί ένα σπουδαίο γλυπτό, διότι αποδίδει αντίστοιχο χάλκινο άγαλμα Ηρακλή του 4ου αιώνα π.Χ., έργου της σχολής του μεγάλου γλύπτη της αρχαιότητας Πολυκλείτου. 
 

 Μαρμάρινο άγαλμα Ηρακλή σε φυσικό μέγεθος. Το άγαλμα αν και ρωμαϊκό αντίγραφο του 1ου αιώνα μ.Χ., αποτελεί ένα σπουδαίο γλυπτό, διότι αποδίδει αντίστοιχο χάλκινο άγαλμα Ηρακλή του 4ου αιώνα π.Χ., έργου της σχολής του μεγάλου γλύπτη της αρχαιότητας Πολυκλείτου. 
 

 
Κορμοί μαρμάρινων γλυπτών που απεικονίζουν αντρικές μορφές. Τα αγάλματα είναι γυμνά με έντονη πλαστική απόδοση του στήθους και της κοιλιακής χώρας Ανήκουν πιθανότατα σε ακρωτήριο και αετώματα ναού, ίσως της Τρικλαρίας Αρτέμιδος. Πρόκειται για εξαιρετικά γλυπτά, έργα πελοποννησιακής τέχνης της Κλασικής εποχής. Πιθανώς βρέθηκαν στην κοίτη του ποταμού Βελβιτσιάνικου. Τέλη 5ου - αρχές 4ου αι. π.Χ. 
 

Κορμός μαρμάρινου γλυπτού που απεικονίζει αντρική μορφή. Ανήκε πιθανότατα σε αέτωμα του ναού, ίσως της Τρικλαρίας Αρτέμιδος. Πρόκειται για εξαιρετικό γλυπτό, έργο πελοποννησιακής τέχνης της Κλασικής εποχής. Τέλη 5ου - αρχές 4ου αι. π.Χ. 
 

 
Μαρμάρινος ανδριάντας πιθανώς αυτοκράτορα, υπερφυσικού μεγέθους. Παριστάνεται γυμνός σε μετωπική στάση (λεπτομέρεια). Πάτρα, Ρωμαϊκή Περίοδος.


Μαρμάρινος ναΐσκος με ανάγλυφο πολεμιστή. Η μορφή παριστάνεται μετωπική σε ήρεμη στάση. Φορά θώρακα "ανατομικών λεπτομερειών" με δυο σειρές πτερύγων, αττικό κράνος με λοφίο και περικνημίδες διακοσμημένες με γοργόνεια. Με το δεξί υψωμένο χέρι κρατούσε δόρυ στο οποίο στηριζόταν, ενώ στο αριστερό λυγισμένο θα κρατούσε ξίφος. Στον θώρακα, το κράνος και το μέτωπο του πολεμιστή έχουν χαραχθεί σταυροί, προφανώς στα χριστιανικά χρόνια. Πάτρα, 1ος αι. π.Χ. - 1ος αι. μ.Χ.
 
 
 
Μαρμάρινο σύμπλεγμα Διόνυσου που συνοδεύεται από Σάτυρο και πάνθηρα. Ο Διόνυσος γέρνει προς τα δεξιά και με το χέρι του αγκαλιάζει τον Σάτυρο, ενώ με το αριστερό του στηρίζεται σε δέντρο με κληματίδα. Πάτρα, Ρωμαϊκή περίοδος.
 
 
Μαρμάρινο σύμπλεγμα Διόνυσου που συνοδεύεται από Σάτυρο και πάνθηρα. (λεπτομέρεια)
 

 
  Μαρμάρινο σύμπλεγμα Διόνυσου που συνοδεύεται από Σάτυρο και πάνθηρα. (λεπτομέρεια)

 
 Μαρμάρινο σύμπλεγμα Διόνυσου που συνοδεύεται από Σάτυρο και πάνθηρα. (λεπτομέρεια)
 

 
 Μαρμάρινο σύμπλεγμα Διόνυσου που συνοδεύεται από Σάτυρο και πάνθηρα. (λεπτομέρεια)
 

 
Μαρμάρινο άγαλμα Ερμή. Ο θεός αποδίδεται όρθιος σε αναπαυόμενη στάση με σταθερό το δεξί πόδι και άνετο το αριστερό. Φορά χλαμύδα που καλύπτει τα νώτα του, το ένα άκρο της οποίας αναδιπλώνεται μπροστά από το λαιμό και στερεώνεται στο δεξιό ώμο. Το άλλο καλύπτει τον πήχυ του αριστερού χεριού που κάμπτεται και σώζει ένα τμήμα του κηρύκειου σύμβολο του θεού. Πάτρα Ρωμαϊκή περίοδος.
 

Μαρμάρινο άγαλμα Ερμή. Ο θεός αποδίδεται όρθιος σε αναπαυόμενη στάση με σταθερό το δεξί πόδι και άνετο το αριστερό. Φορά χλαμύδα που καλύπτει τα νώτα του, το ένα άκρο της οποίας αναδιπλώνεται μπροστά από το λαιμό και στερεώνεται στο δεξιό ώμο. Το άλλο καλύπτει τον πήχυ του αριστερού χεριού που κάμπτεται και σώζει ένα τμήμα του κηρύκειου, σύμβολο του θεού. Πάτρα Ρωμαϊκή περίοδος.
 

Μαρμάρινο σύμπλεγμα Διόνυσου και Σάτυρου. Ο θεός αποδίδεται όρθιος σε αναπαυόμενη στάση και με το λυγισμένο δεξί χέρι του ακουμπά στον ώμο του συνοδού του. Φέρει χλαμύδα ριγμένη λοξά στην πλάτη, που συγκρατείται τυλιγμένη στον αριστερό βραχίονα και το δεξί χέρι. Από τη δεύτερη μορφή του συμπλέγματος σώζεται τμήμα της πλάτης και το αριστερό χέρι με το οποίο αγκαλιάζει το Διόνυσο. Πάτρα Ρωμαϊκή Περίοδος.
 

Πήλινο εδώλιο του Κερδώου Ερμή, προστάτη του εμπορίου. Πάτρα, Ρωμαϊκή Περίοδος.
 

 
Μαρμάρινο ακέφαλο αγαλματίδιο Σατύρου, που κάθεται πάνω σε βράχο. Φορά δορά αιγοειδούς που κρέμεται πάνω στο δεξί ώμο και πέφτει πάνω από τον αριστερό. Κρατά λαγοβόλο. Πάτρα Ρωμαϊκή Περίοδος.
 

 Μαρμάρινο ακέφαλο αγαλματίδιο Σατύρου, που κάθεται πάνω σε βράχο. Φορά δορά αιγοειδούς που κρέμεται πάνω στο δεξί ώμο και πέφτει πάνω από τον αριστερό. Κρατά λαγοβόλο. Πάτρα Ρωμαϊκή Περίοδος.
 

 Μαρμάρινο ακέφαλο αγαλματίδιο Σατύρου, που κάθεται πάνω σε βράχο. Φορά δορά αιγοειδούς που κρέμεται πάνω στο δεξί ώμο και πέφτει πάνω από τον αριστερό. Κρατά λαγοβόλο (λεπτομέρεια). Πάτρα Ρωμαϊκή Περίοδος.
 

Αναθηματικό ανάγλυφο με σκηνή νεκρόδειπνου. Απεικονίζονται ανάκλιντρο και μικρό τριποδικό τραπέζι με εδέσματα. Μάρμαρο. Πάτρα Ελληνιστική περίοδος.
 

Πήλινο ειδώλιο που αποδίδει το σύμπλεγμα Έρωτα και ψυχής. Στην πίσω όψη είναι χαραγμένη η λέξη ΕΡΟC. Πάτρα, Ρωμαϊκή περίοδος.
 

Λυχνάρι με ιθυφαλλική μορφή Σατύρου. Πάτρα, Ρωμαϊκή περίοδος.
 
 
Πήλινα λυχνάρια που βρέθηκαν σε αποθέτη στο Λυγχνομαντείο των Πατρών. Κοσμούνται με ανάγλυφες ερωτικές κυρίως παραστάσεις και φέρουν τις υπογραφές των τεχνιτών. Πάτρα, 2ος - 3ος αιώνας μ.Χ. 
 

 
Αναπαράσταση πανοπλίας οπλίτη αρχαϊκής εποχής. Αρ. χάλκινο κράνος.
 

Ζεύγος χάλκινων περικνημίδων από τις Πόρτες.
Μυκηναϊκή περίοδος, 12ος αι. π.Χ.
 

Μαρμάρινο αναθηματικό ανάγλυφο αφιερωμένο στον Ασκληπιό (λεπτομέρεια). Πάτρα 4ος αιώνας π.Χ. 
 

Μαρμάρινο αναθηματικό ανάγλυφο αφιερωμένο στον Ασκληπιό (λεπτομέρεια). Πάτρα 4ος αιώνας π.Χ. 
 

Άποψη της αίθουσας του Δημόσιου Βίου.
 

 
 Άποψη της αίθουσας του Δημόσιου Βίου.
 

 
Ψηφιδωτό που παριστάνεται ο θεός Νείλος, 3ος αιώνας μ.Χ.
 

Μαρμάρινη εικονιστική κεφαλή του αυτοκράτορα Αυγούστου. Πάτρα, 1ος αιώνας μ.Χ.
 

 Άποψη της αίθουσας του Δημόσιου Βίου
 

Ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο που αναπαράγει το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς στον Παρθενώνα, το περίφημο έργο του Φειδία. Εδώ λεπτομέρεια από την ασπίδα που εικονίζει αμαζονομαχία. 
 

 
Ψηφιδωτό δάπεδο με παράσταση κυνηγίου του Καλυδώνιου κάπρου. Προέρχεται από παρόδια ρωμαϊκή οικία της Πάτρας στην οδό Μητροπολίτη Νεοφύτου. Η σύνθεση οργανώνεται σε τρεις ομάδες, όπου συμμετέχουν συνολικά εννέα ανθρώπινες μορφές. Στην αριστερή ομάδα εικονίζεται η Αταλάντη και δίπλα της ο Μελέαγρος. Πίσω στο βάθος ο έφιππος Πολυδεύκης. Στη δεξιά ομάδα παρουσιάζεται ο πληγωμένος Αγκαίος (η μορφή δεν διακρίνεται καλά), που κάθεται σε βράχο και υποβαστάζεται από τον αδελφό του Έποχο. Πιο δεξιά, με πλούσια ενδυμασία στέκεται ο Αμφιάραος, που σπεύδει να περιποιηθεί το τραύμα του Αγκαίου. Πίσω και στο βάθος ο έφιππος Κάστωρ. Στην κεντρική ομάδα απεικονίζεται ο κάπρος, που τρέχει μέσα σε λίμνη. Μπροστά και στα πλάγια υπάρχουν δυο σκυλιά και στο βάθος δυο αντρικές μορφές. Ενδεχομένως η κατεστραμμένη μορφή να ταυτίζεται με το Θησέα και η όρθια μορφή με το ακόντιο, με το φίλο του τον Πειρίθου. Η παράσταση περιβάλλεται από κυματοειδή ταινία. Πρόκειται για την πληρέστερη παράσταση από ανάλογες που κοσμούν ψηφιδωτά δάπεδα. Σύμφωνα με τον Παυσανία, μετά την ερήμωση της Καλυδώνας, οι λατρείες της περιοχής (Άρτεμης, Διόνυσος) μεταφέρθηκαν στην Πάτρα καθώς οι Πατρείς πήραν τα λατρευτικά αγάλματα των θεών. Πιθανότατα η παράσταση απηχεί αυτή την παράδοση, αν ληφθεί μάλιστα υπόψη η απήχηση που είχαν οι λατρείες της Καλυδώνας στην θρησκευτική ζωή της πόλης και ιδιαίτερα εκείνη της Άρτεμης. Χρονολογείται στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ.
 

 Κορμοί αγαλμάτων νεαρής αντρικής μορφής (Απόλλωνας, Ηρακλής, Σάτυρος), στην αίθουσα του Ιδιωτικού Βίου.
 

 
Κορμός αγάλματος νεαρής αντρικής μορφής (Απόλλωνας;). Αποτελούσε διακόσμηση πολυτελούς ρωμαϊκής οικίας στην Πάτρα. Μάρμαρο. Στο κεφάλι φορά ταινία. Το αριστερό χέρι στηριζόταν στον αριστερό γλουτό. Ο κορμός του αγάλματος συστρέφεται στην αντίθετη κατεύθυνση από το κεφάλι δημιουργώντας σιγμοειδή καμπύλη. Στην εξωτερική πλευρά του δεξιού ποδιού, στο ύψος του γονάτου, σώζεται μαρμάρινο στέλεχος, που θα χρησίμευε για την ασφαλέστερη στήριξη του αγάλματος. Πρόκειται για αντίγραφο Ρωμαϊκής Εποχής, μέσα 1ου αιώνα π.Χ. 
 

 
Κορμός αγάλματος νεαρής αντρικής μορφής (Απόλλωνας;). Αποτελούσε διακόσμηση πολυτελούς ρωμαϊκής οικίας στην Πάτρα (λεπτομέρεια). Μάρμαρο, αντίγραφο Ρωμαϊκής Εποχής, μέσα 1ου αιώνα π.Χ.
 

 Κορμός αγάλματος νεαρής αντρικής μορφής (Απόλλωνας;). Αποτελούσε διακόσμηση πολυτελούς ρωμαϊκής οικίας στην Πάτρα (λεπτομέρεια). Μάρμαρο, αντίγραφο Ρωμαϊκής Εποχής, μέσα 1ου αιώνα π.Χ. 
 

 Κορμός αγάλματος νεαρής αντρικής μορφής (Απόλλωνας;). Αποτελούσε διακόσμηση πολυτελούς ρωμαϊκής οικίας στην Πάτρα (λεπτομέρεια). Μάρμαρο, αντίγραφο Ρωμαϊκής Εποχής, μέσα 1ου αιώνα π.Χ. 
 

 
Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών, αίθουσα του ιδιωτικού βίου, σε πρώτο πλάνο κορμός αγάλματος νεαρής αντρικής μορφής (Απόλλωνας;).
 

 Κορμοί αγαλμάτων νεαρής αντρικής μορφής (Απόλλωνας και Ηρακλής). Από την αίθουσα του Ιδιωτικού Βίου.
 

Κορμός αγάλματος αναπαυόμενου Ηρακλή. (τύπος Farnese). Αποτελούσε διακόσμηση κατοικίας (Πάτρα Υψηλά Αλώνια). Ο ήρωας παριστάνεται κουρασμένος από τους άθλους και στηρίζεται στο ρόπαλό του το οποίο καλύπτεται από τη λεοντή. Με το δεξί χέρι, κρυμμένο πίσω από την πλάτη του, θα κρατούσε τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Πρόκειται για ρωμαϊκό αντίγραφο έργου που φιλοτέχνησε ο Λύσιππος (β' μισό 4ου αι. π.Χ.). Ο αγαλματικός αυτός τύπος πήρε το όνομά του Ηρακλής του Farnese από ένα ρωμαϊκό αντίγραφο, έργο του Αθηναίου γλύπτη Γλύκωνα, το οποίο μετά από την ανακάλυψή του στα λουτρά του Καρακάλα τοποθετήθηκε στον κήπο του ανακτόρου Farnese στη Ρώμη. 
 

Κορμός αγάλματος αναπαυόμενου Ηρακλή. (τύπος Farnese).
 

Κορμός αγάλματος στον τύπο του αναπαυόμενου Σάτυρου. Αποτελούσε διακόσμηση πολυτελούς κατοικίας της Ύστερης Ρωμαϊκής Εποχής (Πάτρα, περιοχή πλατείας Βουδ). Η μορφή στηρίζεται σε κορμό δέντρου, τμήμα του οποίου σώζεται στο δεξί μηρό. Στον κορμό φέρει δορά πάνθηρα. Στην επιφάνεια του αγάλματος σώζονται ίχνη χρώματος και εργαλείων του γλύπτη. Πρόκειται για ρωμαϊκό αντίγραφο (2ος αι. μ.Χ.;) έργου που φιλοτέχνησε ο Πραξιτέλης γύρω στα 340-330 π.Χ.
 

Άγαλμα κοιμώμενου νεαρού κυνηγού. Ρωμαϊκό αντίγραφο έργου Ελληνιστικής Εποχής. Μάρμαρο. Το άγαλμα είχε χρησιμοποιηθεί για τη διακόσμηση κρήνης ρωμαϊκής κατοικίας. Πάτρα. Ο νεαρός άνδρας παριστάνεται γυμνός και το ιμάτιό του καλύπτει μόνο τους μηρούς. Χρησιμοποιεί το αριστερό χέρι σαν προσκέφαλο και με το δεξί περιβάλει το κεφάλι του. Στην πλάτη του κρέμεται με δερμάτινο ιμάντα το πλατύγυρο καπέλο του. Την παράσταση συμπληρώνει κυνηγητικός σκύλος και το λαγοβόλο (όπλο για κυνήγι λαγού) το οποίο κρατά στο αριστερό του χέρι.
 

Άγαλμα κοιμώμενου νεαρού κυνηγού. Ρωμαϊκό αντίγραφο έργου Ελληνιστικής Εποχής (λεπτομέρεια). Μάρμαρο.
 

Τραπεζοφόρο αττικού τύπου με απεικόνιση Διονύσου που αναπαύεται σε κορμό κληματαριάς. Μάρμαρο. Πάτρα, Ρωμαϊκή περίοδος. 
 

Τραπεζοφόρο αττικού τύπου με απεικόνιση Διονύσου που αναπαύεται σε κορμό κληματαριάς (λεπτομέρεια). Μάρμαρο. Πάτρα, Ρωμαϊκή περίοδος. 
 

Ψηφιδωτό δάπεδο με κεντρική παράσταση ληνού και πατήματος σταφυλιών με Πάνα. Προέρχεται από δωμάτιο ρωμαϊκού κτηρίου της Πάτρας στην οδό Καρόλου. Στο κεντρικό πεδίο εικονίζεται ληνός και πάτημα σταφυλιών με τη συμμετοχή του Πάνα, που βρίσκεται στο μέσον. Στο ανώτερο τμήμα, διατηρείται επιγραφή. Πάνω από την κεντρική σύνθεση υπάρχουν τρία μικρότερα πεδία, από τα οποία σώζεται μόνο ένα με παράσταση προσωπείου. Η παράσταση πλαισιώνεται από γεωμετρικό κόσμημα. Χρονολογείται στον 3ο αιώνα μ.Χ. 
 

Ψηφιδωτό δάπεδο με παράσταση κεφαλής Μέδουσας. Προέρχεται από δωμάτιο μεγάλου κτιριακού συγκροτήματος στην οδό Παναχαΐδος Αθηνάς. Το κτήριο τμήμα του οποίου φέρει ορθομαρμάρωση, υπέστη πολλές μετατροπές κατά τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια. Στο κέντρο της παράστασης υπάρχει μετάλλιο, στο οποίο εικονίζεται κεφαλή μέδουσας κατ' ενώπιον και η οποία στρέφει το βλέμμα μακριά από το θεατή. Το μετάλλιο περιβάλλεται από τεκταινόμενα τόξα που δημιουργούν τρίγωνα. Το γεωμετρικό κόσμημα σχηματίζει κύκλο, ο οποίος εγγράφεται σε τετράπλευρο πλαίσιο που ορίζεται από αλυσίδα ρόμβων. Στις εσωτερικές γωνίες του πλαισίου υπάρχουν κισόφυλλα. Χρονολογείται στο 2ο αιώνας μ.Χ.
 

 
Ψηφιδωτό δάπεδο με κεντρική παράσταση μονομάχων, που πλαισιώνεται από βλαστόσπειρες. Στο κέντρο εικονίζεται ζεύγος μονομάχων την ώρα της πάλης, στα αριστερά ο διαιτητής και πίσω δεξιά, ενδεχομένως και δεύτερος διαιτητής. Τα ονόματα των τριών από τις τέσσερις μορφές δηλώνονται με επιγραφές (Καλλίμοφρος, Τειμοκράτης, Γά[ιο]. Βρέιηκε σε πλούσια οικία των Πατρών, που πιθανόν και ανοίκε σε διοργανωτή μονομαχιών. Χρονολογείται στον 3ο αιώνα μ.Χ.
 
 
 Άποψη της αίθουσας του Ιδιωτικού Βίου.
 
  
 
  Άποψη της αίθουσας του Ιδιωτικού Βίου.
 

Διάφοροι τύποι τεφροδόχων αγγείων.
 

Σαρκοφάγοι Ρωμαϊκής περιόδου.


Άποψη της αίθουσας νεκροταφείων.
 
 

2 σχόλια:

  1. στα υπόψη για την επόμενη εκδρομή προς τα δυτικά της Πελοποννήσου. Πολύ προσεγμένη ανάρτηση. Μού κάνει εντύπωση ότι το Διόνυσο τον παριστάνουν σαν ρωμαλέο άνδρα - συνηθέστερα τον βλέπουμε με σώμα μάλλον πλαδαρό. Ιδιομορφία περιοχής;
    Ξενικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τον Διόνυσο και τη λατρεία του έχουν γίνει πολλές μελέτες, ξεχωρίζω δύο: "Διόνυσος Καταγωγή και εξέλιξη της διονυσιακής θρησκείας" του Παναγή Λεκατσά (εκδ. Καστανιώτη) αλλά και το ογκωδέστατο έργο του H. Jeanmaire "Διόνυσος Ιστορία της λατρείας του Βάκχου"(μετ. Άρτεμις Μερτάνη-Λίζα, εκδόσεις Κλειώ). Πουθενά δεν αναφέρεται ότι η αναπαράστασή του είναι εκείνη του πλαδαρού ή ευτραφή άνδρα, ακόμα και στα αγγεία τον εικονίζουν σαν ένα λεπτό νέο (ακόμα και όταν είναι ντυμένος) που φέρει συνήθως γενειάδα και μακριά κόμη, συνοδεία σατύρων και παρουσία αμπέλου. Χαρακτηριστικό είναι το Σύμπλεγμα Διονύσου και Σατύρου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (από πεντελικό μάρμαρο), που βρέθηκε στον περίβολο του Ολυμπιείου της Αθήνας. Χρονολογείται στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Εδώ ο Διόνυσος είναι ένας ελκυστικότατος γυμνασμένος νέος. Δες σχετική ανάρτηση: http://gayekfansi.blogspot.gr/2012/01/national-archaeological-museum-of.html

      Διαγραφή