Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ (Book Presentation): Καυτό μέλι ("Hot Honey", Ancient Greek love poems by men for men)




 
 
Τίτλος: Καυτό μέλι (Hot Honey)
Αρχαία ελληνικά ερωτικά ποιήματα από άντρες για άντρες και ερωτολογικός σχολιασμός τους
Μετάφραση, σχολιασμός: Σπύρος Καρυδάκης
Σχέδια και εικόνα εξώφυλλου: Κωνσταντίνος Μιχαήλ
ISBN: 978-960-93-4627-6
Εκδόσεις: ANALPHABET
Ημερομηνία έκδοσης: Μάρτιος 2013
 
Δεν γουστάρω τα μακριά μαλλιά και τα πολλά μπουκλάκια,
πράγματα τεχνητά κι όχι της φύσης,
μα λιγδωμένη σκόνη στο κορμί παλληκαριού μες στην παλαίστρα,
δέρμα στη σάρκα των μελών μούσκεμα στον ίδρωτα.
Ο πόθος μου γλυκαίνεται με αστόλιστα παιδιά·
οι γόησσες μορφές είναι για πράξεις μιας Αφροδίτης θηλυκιάς.
Στράτων
Μια συλλογή από 419 ποιήματα 95 αρχαίων Ελλήνων ποιητών, τα οποία αναφέρονται στον έρωτα μεταξύ ανδρών, με υψηλό ύφος ή απλότητα, με χιούμορ ή ερωτισμό, με τρυφερότητα ή σαρκική λαχτάρα που συγκλονίζει. Μεγάλοι δημιουργοί όπως ο Πίνδαρος, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Θεόκριτος, μα και ανώνυμοι κι ελάσσονες. Από τον Όμηρο και την αρχαϊκή εποχή, τον Σόλωνα, τον Αλκαίο, τον Ίβυκο, τον Θέογνι, τον Μίμνερμο, μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Το δεύτερο μέρος του βιβλίου περιλαμβάνει σχόλια, βασισμένα αποκλειστικά σε αρχαίους Έλληνες και Βυζαντινούς συγγραφείς, καθώς και σε συλλογές επιγραφών. Οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες απαντούν σε βασικά ερωτήματα σχετικά με τη θεσμική θέση των ανδρικών ερώτων στις αρχαιοελληνικές κοινωνίες: μυητικοί, θεσμικά καθιερωμένοι έρωτες μεταξύ ανδρών, σεξουαλικότητα σε σχέση με το "γυμνάσιον", τις παλαίστρες και τα σχολεία, νομικό πλαίσιο για τους αρσενικούς έρωτες, σεξουαλικές πρακτικές, έρωτες με δούλους και ευνούχους, ανδρική πορνεία, "θηλυστολία" δηλαδή τραβεστισμός, αρρενωπότητα και εκθήλυνση, αρχαιοελληνική αρρενοερωτική αργκό, θεσμισμένη στρατιωτική ομοφυλοφιλία σχετιζόμενη με την "πόλιν", την ελευθερία και τη δημοκρατία, ανδρικοί έρωτες στον Όμηρο και άλλα.
Ένα βιβλίο για τον αρσενικό έρωτα που, κατά τον Αριστοτέλη, "ποιεί κοινωνίαν", δηλαδή "δημιουργεί επικοινωνία και κοινωνικότητα".

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
 
Σκίτσο του Κωνσταντίνου Μιχαήλ για το βιβλίο 
 
Θελήσαμε να παρουσιάσουμε τα αρχαία ελληνικά ποιήματα που αναφέρονται στους έρωτες μεταξύ ανδρών, με τέτοιον τρόπο ώστε να τα’ απολαύσουν οι σύγχρονοι και κυρίως οι νέοι. Στο βιβλίο μεταφράζονται σχεδόν όλα τα ομοφυλοφιλικής θεματολογίας αρχαία ποιήματα που διασώθηκαν ως τις μέρες μας και επίσης σχετικά αποσπάσματα από τον Όμηρο, τον Αριστοφάνη, τους Κωμικούς ποιητές, τα Ορφικά κ.λπ.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου παρουσιάζονται σχόλια, βασισμένα αποκλειστικά σε αρχαίες πηγές, για κάθε είδους ερώτημα σχετιζόμενο με την αρχαιοελληνική αντίληψη περί ανδρικών ερώτων, που μπορούσε να θέσει ένας σύγχρονος άνθρωπος.
Στους τοίχους της Αθήνας βλέπεις, ανάμεσα σε άλλα συνθήματα, και κάποια σαν τούτα: ‘Μου τη δίνουν οι σεξιστές» ή «Μου τη δίνουν οι ομοφοβικοί», ή το εκπληκτικό: «Free you mind, and you ass will follow»! Παρόμοιες απόψεις διατυπώνονται συχνά τα τελευταία χρόνια σε έντυπα του ελευθεριακού χώρου, προκαλώντας φρίκη στους περισσότερους αριστερούς, που ήταν πάντα σχεδόν ίδια φοβικοί με τους ακροδεξιούς ενάντια σε οτιδήποτε θυμίζει ελευθεριακότητα στον έρωτα, ακόμη και μεταξύ ετερόφυλων.
Ο υπογράφων έτυχε να γνωριστεί με τέτοιους νέους ανθρώπους οι οποίοι, χωρίς να είναι λεσβίες ή γκέι, θεωρούν την υπέρβαση του βιολογικού καταναγκασμού του φύλου στον έρωτα, στη θεωρία τουλάχιστον αν όχι στην πράξη, ωε εργαλείο κατανόησης του ανθρώπου και ως ένα ακόμη πλαίσιο ιδεολογικής και πολιτικής δράσης με στόχο τη θεμελίωση σύγχρονων μορφών σχέσεων και κοινωνικότητας. Επιχείρησε, λοιπόν να τους εκθέσει στοιχεία από την οριακή για την ανθρωπότητα αρχαιοελληνική εμπειρία, χρησιμοποιώντας σαν όχημα την αρχαία ποίηση. Σύντομα όμως κατάλαβε πως, παρ’ ότι γοητεύονταν από την άκρως ελευθεριακή φύση της αρχαίας ποίησης, μισούσαν βαθιά την αρχαία Ελλάδα θεωρώντας ως πραγματική τη σκελετώδη και σχεδόν φασιστοειδή εικόνα που παράγουν τα ελληνικά σχολεία και ο δημόσιος εθνικός πολιτισμός.
Το μίσος για της αρχαία Ελλάδα των νέων των αντίθετων στην καθεστωτική πραγματικότητα, όπως και η σύγχυση κι η άγνοια σχεδόν όλων των άλλων, προβάλει μεσ’ από κάθε είδους κείμενα ή δημόσιο λόγο, κυρίως για ζητήματα που η ακαδημαϊκή κοινότητα, δεξιά και αριστερή, αποσιωπούσε πάντα ή διαστρέβλωνε λόγω εθνικής ή ιδεολογικής «ορθότητας», ή απλά λόγω φοβίας απέναντι σ’ οτιδήποτε αντιτίθεται στο κατά βάση χριστιανικό, νεοελληνικό κοσμοείδωλο: έπρεπε πάση θυσία η αρχαία Ελλάδα να γίνει βρικόλακας κατάλληλος μονάχα για σκυθρωπούς ειδικούς και ανελλήνιστους ελληναράδες.
Ο υπογράφων, λοιπόν, σκέφτηκε να συνθέσει ένα κοινόχρηστο βιβλίο το οποίο να παρουσιάζει όσο μπορεί πιο τεκμηριωμένα και ζωντανά την αίσθηση της ομορφιάς, του χιούμορ, της ηδονής, της στοχαστικότητας, του πάθους, της αγάπης για την ελευθερία που μπορεί να εμπνεύσει η γνώση της πιο παρερμηνευμένης πλευράς της αρχαίας Ελλάδας, του αντρικού έρωτα ο οποίος, καθώς λέει ο Αριστοτέλης, Ποιεί κοινωνίαν, δηλαδή «παράγει επικοινωνία και κοινωνικότητα». Που σχετίζεται με την ανάπτυξη των αρχαιοελληνικών αντιλήψεων περί δημοκρατίας και αντίθεσης σε κάθε τυραννία –ενόψει μάλιστα του ολοκληρωτισμού, ο οποίος απειλεί στις μέρες μας και στη χώρα μας την ύπαρξη ακόμα και των στοιχειωδέστερων ατομικών δικαιωμάτων. Μα να παρέχει και την καθαρτική γνώση της τραγικότητας, την οποία προσφέρει η σπουδαία ποίηση: της άλογα ικανοποιούμενης ανάγκης για σεξ που οδηγεί στον σεξισμό, της λύσσας για σεξουαλική επιβολή, του πόνου, της στέρησης της απώλειας, της θηριωδίας, της δυστυχίας που ταλανίζει την ανθρώπινη φύση και προβάλει τρομερή μεσ’ από κάποια ποιήματα και κέιμενα.
 

Σπύρος Καρυδάκης, απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου.
 
Στο βιβλίο περιέχονται ποιήματα των:
Άγνωστοι, Αδαίος, Αισχύλος, Άλεξις, Αλκαίος, Αλκαίος Μεσσήνιος, Αλφειός Μυτιληναίος, Αμφιλόχιος, Άμφις, Ανακρέων, Ανακρεόντεια, Αντίπατρος Θεσσαλονικέας,Αντίπατρος Σιδώνιος, Αντίστιος, Αντιφάνης, Απολλόδωρος Καρύστιος, Άρατος, Αριστοτέλης, Αριστοφάνης, Αριστοφών, Αρτέμων, <Αρχίλοχος>, Ασκληπιάδης, Αυτομέδων, Αχαιός, Βακχυλίδης, Βάτων, Βίων, Γλαύκος, Δαμόξενος, Διόδωρος, Διοκλής, Διονύσιος, Διοσκουρίδης, Δίφιλος, Ερατοσθένης Σχολαστικός, Εύβουλος, Ευγενής, Εύηνος, Εύπολις, Έφιππος, Ζωνάς, Θέογνις, Θεόκριτος, Θεόπομπος, Θυμοκλής, Ίβυκος, Ιούλιος Λεωνίδας, Καλλίας, Καλλίμαχος, Κερκιδάς, Κιλλάκτωρ, Κράτης, Κρατίνος, Κωμικοί ποιητές, Λαϊκά τραγούδια και σκόλια, Λαυρέας, Λεωνίδας Ταραντινός, Λουκίλλιος, Λυκοφρονίδης, Μαίκιος, Μάρκος Αργεντάριος, Μάχων, Μελέαγρος, Μίμνερμος, Μνασάλκας, Μύρινος, Νικόστρατος, Νουμήνιος Ταρσεύς, Όμηρος, <Ορφέας>, Πίνδαρος, Πλάτων, Πολύστρατος, Ποσείδιππος, Ριανός, Ρουφίνος, Σέλευκος, <Σιμωνίδης>, Σκυθίνος, Σόλων, Σοφοκλής, Στέφανος, Στησίχορος, Στράτων, Τιμοκλής, Φάνιος, Φανοκλής, Φερεκράτης, Φιλήμων, Φίλιππος, Φιλόδημος, Φλάκκος Στατύλλιος, Φρόντων, Χαρίνος, Χριστόδωρος.
 
 

1 σχόλιο:

  1. θαμμένος ελληνικός πλούτος!
    αλλά νά: αλήθεια κι ομορφιά τελικά βγαίνουν στο φως...
    Ξενικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή