Gay Magazines in Greece, a tribute

GAY ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΦΙΕΡΩΜΑ

 

Προλεγόμενα

Είναι γνωστό ότι ο όρος «gay» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τη Γερτρούδη Στάιν (1874-1946) θέλοντας να χαρακτηρίσει έναν από τους ήρωές της στο διήγημα Miss Furr and Miss Skeene, που δημοσιεύθηκε το 1923 στο περιοδικό «Vanity Fair». Από τότε καθιερώθηκε και χρησιμοποιείται ευρέως όταν αναφερόμαστε σε οτιδήποτε συνδέεται με την αντρική κυρίως ομοφυλοφιλία. Στην Ελλάδα χαρακτηρίσαμε με τον τίτλο αυτό μια σειρά περιοδικών και εντύπων που κυκλοφόρησαν, απευθυνόμενα σε ομοφυλόφιλους –και όχι μόνο- μια και μιλούσαν για δικαιώματα, έλεγαν αλήθειες, ενημέρωναν, στήριζαν την προτίμηση αυτή, έδιναν βήμα σε πολλούς, πρόβαλαν την τέχνη τη σχετική με την ομοφυλοφιλία, αλλά κυρίως καθιέρωσαν σιγά-σιγά αυτό που ονομάζουμε πια ομοφυλόφιλη κουλτούρα.

Η τέχνη θα λέγαμε ότι αποτέλεσε άλλο ένα κεντρικό σημείο για τα περιοδικά αυτά, αν και τα ενδιαφέροντα μερικών περιφέρονταν και επικεντρώνονταν σε άλλους τομείς. Με μια σειρά σχετικά μικρών κειμένων παρουσιάζουμε εδώ τα gay περιοδικά που κατά καιρούς κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα. Με βοηθό την βιβλιοθήκη μας και το αρχείο μας, θα προσπαθήσουμε να ανασύρουμε από τη μνήμη τούτα τα ηρωικά έντυπα που έδωσαν το παρόν σε χρόνια δύσκολα και που υπήρξαν υποστηρικτές αλλά και κήρυκες της επιθυμίας αυτής.

ΑΜΦΙ

Μιλάμε γα το πρώτο gay περιοδικό στην Ελλάδα. Η ιστορία τούτου του έντυπου είναι συνδεδεμένη με το ΑΚΟΕ το «Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας», μια και αποτελούσε έκδοσή του. Ήταν το 1978, όταν ο σκηνοθέτης Αντρέας Βελισσαρόπουλος, ο συγγραφέας, ποιητής και μεταφραστής Λουκάς Θεοδωρακόπουλος και ο ποιητής Ανδρέας Αγγελάκης δημιούργησαν το (ΑΚΟΕ), την πρώτη ΛΟΑΤ οργάνωση στην Ελλάδα. Αφορμή είχε σταθεί το νομοσχέδιο για τα αφροδίσια, που προέβλεπε φυλακή και εξορία σε όποιον ομοφυλόφιλο αναζητούσε δημόσια ερωτικό σύντροφο.

Το πρώτο τεύχος του ιστορικού περιοδικού κυκλοφόρησε την άνοιξη του 1978, ήταν τριμηνιαίο και η τιμή του ήταν 30 δραχμές. Τα πρώτα τέσσερα τεύχη διευθύνονταν από συντακτική επιτροπή στην οποία συμμετείχαν οι ιδρυτές του ΑΚΟΕ. Ο Λουκάς Θεοδωρακόπουλος υπήρξε ο εκδότης και διευθυντής του από το 4ο έως το 16ο/17ο τεύχος (1979-1984), δηλαδή της λαμπρής αλλά και δύσκολης πρώτης του περιόδου. Ο πλήρης τίτλος αρχικά ήταν «Αμφί – για την απελευθέρωση των ομοφυλοφίλων», αλλά αργότερα έγινε: «Αμφί – για την απελευθέρωση της ομοφυλόφιλης επιθυμίας». Παρά τις αντιξοότητες το περιοδικό θα συνεχίσει να εκδίδεται για δώδεκα ολόκληρα χρόνια, από το 1978 έως το 1990. Μετά τον Θεοδωρακόπουλο το περιοδικό θα διευθύνουν άλλοι όπως: ο δημοσιογράφος-ραδιοφωνικός παραγωγός Γιάννης Νένες που υπήρξε υπεύθυνος ύλης από το 1984 έως το 1986. Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, που θα το αναλάβει στις αρχές του 1987 και η Ειρήνη Πετροπούλου από το καλοκαίρι του 1988 μέχρι την άνοιξη του 1990 όπου και θα κλείσει οριστικά. Όλο αυτό το διάστημα δε θα λείψουν βέβαια οι μηνύσεις «περί ασέμνων» και οι κατασχέσεις του περιοδικού από την αστυνομία. Οι δίκες που θα ακολουθήσουν με αποκορύφωση εκείνη το Νοέμβριο του 1980, θα αθωώσουν και θα δικαιώσουν το περιοδικό. Δεν λείπουν βέβαια και οι επώνυμοι συμπαραστάτες, πρόσωπα του ακαδημαϊκού, πολιτικού και νομικού χώρου που με τις ενέργειές τους (συλλογή υπογραφών, ένορκη κατάθεση στις δίκες κλπ.) θα βοηθήσουν στην καθιέρωση του εντύπου.

Στις σελίδες του περιοδικού θα φιλοξενηθούν σημαντικοί δημιουργοί του παγκόσμιου στερεώματος όπως: Μαρσέλ Προυστ, Μαρκήσιος Ντε Σαντ, Μισέλ Φουκώ, Ζαν Πωλ Σαρτρ, Ράινερ Βέντερ Φασμπίντερ, Πιέρ Πάολο Παζολίνι, Ζαν Ζενέ, Άλεν Γκίνσμπεργκ, Άλφρεντ Τσαρλς Κίνσεϊ, Ντέιβιντ Μπάουι, Κ. Π. Καβάφης, Γ. Ιωάννου, αλλά και συνεντεύξεις των Κ. Ταχτσή, Ζιλ Ντελέζ, Φελίξ Γκουαταρί. Το «Αμφί» πρωτοπαρουσίασε στο ελληνικό κοινό το έργο ομοφυλόφιλων συγγραφέων, όπως αποσπάσματα από το Sexual Outlaw του Τζων Ρέτσι (John Francis Rechy, 1931-) αλλά και έργα όπως Το Φιλί της Γυναίκας-Αράχνης του Εμμάνουελ Πουίγκ (Manuel Puig, 1932-1990). Να σημειώσουμε ότι το «Αμφί» κυκλοφόρησε και τον πρώτο χάρτη της γκέι Αθήνας.

Το «Αμφί» χωρίς αμφι-βολία ήταν απ’ τα σημαντικότερα gay περιοδικά. Άγγιζε τα θέματα με σοβαρότητα είχε άποψη για τα τεκταινόμενα και κυρίως γνώριζε πολύ καλά την ομοφυλόφιλη κουλτούρα, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας του. Κατηγορήθηκε για ελιτισμό από κάποιους που πιθανόν να ήθελαν ένα ανάλαφρο, εύπεπτο περιοδικό, τύπου life-style με γαργαλιστικά κείμενα και φωτογραφίες. Στόχος όμως του εντύπου ήταν η διαμόρφωση της gay κουλτούρας στην Ελλάδα και πραγματικά συνέβαλε πολύ σε αυτό. Το «Αμφί» είναι πια ιστορία και δικαίως έχει πάρει τη σημαντική θέση που του αξίζει στον gay ελληνικό τύπο.

Ο Λουκάς Θεοδωρακόπουλος στο βιβλίο του Αμφί και Απελευθέρωση (Πολύχρωμος Πλανήτης 2004) αναφέρεται στη συμμετοχή του στο ΑΚΟΕ αλλά και στην έκδοση του «Αμφί».

ΚΟΝΤΡΟΣΟΛ ΣΤΟ ΧΑΟΣ

Σπουδαίο περιοδικό -κατά τη γνώμη μας το σημαντικότερο- που άφησε ιστορία στο χώρο για το πρωτοποριακό του στήσιμο αλλά και καλλιτεχνικό του στίγμα. Ουσιαστικά η καλλιτεχνική ματιά μέσα από την οποία ήταν στημένο το περιοδικό, αποτελούσε πρόταση αλλά λειτουργούσε και σαν υπόδειγμα για τα έντυπα του χώρου. Ένα υπόδειγμα που δυστυχώς δεν υιοθετήθηκε. Το πρώτο τεύχος του περιοδικού κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1986. Όλα ξεκίνησαν από τον Αλέξη Μπίστικα όπου είχε την αρχική ιδέα και συντόνιζε την έκδοση. Οι βασικοί πυρήνες του έντυπου ήταν ο Αλέξης Μπίστικας, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου και ο Παύλος Αβούρης. Συνολικά, κυκλοφόρησαν 5 τεύχη από το Δεκέμβριο του 1986 μέχρι το Φεβρουάριος 1992 που κυκλοφόρησε το 5ο και τελευταίο τεύχος. Όλα ήταν μαυρόασπρα και τετράγωνου σχήματος, αλλά οι διαστάσεις ήταν διαφορετικές για κάθε τεύχος.

Στο περιοδικό συνεργάζονταν φίλοι και γνωστοί της βασικής ομάδας αλλά και άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών (γνωστοί ή που στην πορεία καταξιώθηκαν). Ενδεικτικά να αναφέρουμε τους, Γιάννη Ξανθούλη, Γιώργο Χρονά, Αλέκο Φασιανό, Ανδρέα Αποστολίδη, Ανδρέα Ρικάκη, Αλέξανδρο Ψυχούλη, Χρήστο Βουγά, Χρήστο Χωμενίδη, Κωνσταντίνο Γιάνναρη κ.α.

Αφιέρωμα του blog στο περιοδικό «Κοντροσόλ στο χάος»: Εδώ

10%

To «10%» ήταν ένα διμηνιαίο gay περιοδικό που διανέμετο δωρεάν. Η έκδοσή του άρχισε το Δεκέμβριο του 2003. Εκδότης ένα Μη Κυβερνητικό Σωματείο, η Σύνθεση. Στόχος ήταν να στηρίξει και να ενημερώσει την κοινότητα των ομοφυλόφιλων τόσο σε θέματα που τους αφορούσαν όπως αυτά της υγείας, αλλά και να δώσει ένα δυνατό παρόν στο χώρο. Το περιοδικό είχε μια ευρύτατη διανομή και τα 16 –διμηνιαία όπως είπαμε- τεύχη που κυκλοφόρησαν από το 2003 ως το 2006 είχαν μια καλή αποδοχή από την κοινότητα των ομοφυλόφιλων. Το περιοδικό διανέμονταν σε 18 πόλεις της Ελλάδας και σε δύο πόλεις της Γερμανίας. Το 2006 όμως, για οικονομικούς λόγους διεκόπη η έντυπη έκδοσή του για να συνεχίσει την ηλεκτρονική του πλέον πορεία. Μια πορεία που είχε ανταπόκριση αφού οι επισκέπτες της ιστοσελίδας του περιοδικού δεν ήταν λίγοι.

Συνοπτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι το «10%» μπήκε δυναμικά στην ζωή της gay κοινότητας με μια ποικιλία θεμάτων που κάλυπταν από συνεντεύξεις γνωστών όπως ο Δ. Παπαϊωάννου, ο Θ. Πάγκαλος, η Ντ. Μπακογιάννη, ο δήμαρχος Βερολίνου, μέχρι ζητήματα που αφορούσαν τη θρησκεία, της σχέσεις, το σεξ κλπ. Προσπάθησε να είναι ένα σύγχρονο και καλά ενημερωμένο έντυπο με δημοσιεύσεις στατιστικών στοιχείων, ερευνών, ρεπορτάζ κ.α. Μέχρι και στήλη νομικών συμβουλών μπορούσε να βρει κάποιος στις σελίδες του. Περιορισμένο χώρο είχε βέβαια η τέχνη, απουσίαζαν παντελώς αφιερώματα σε καλλιτέχνες βιβιοπροτάσεις και βιβλιοπαρουσιάσεις και γενικά αυτό που αποκαλούμε ομοφυλοφιλική κουλτούρα στην τέχνη, αλλά φαίνεται πως κάτι τέτοιο δεν ήταν στα άμεσα ενδιαφέροντα του περιοδικού. Παρ’ ολ’ αυτά το «10%» ήταν και θα παραμείνει ένα εξαιρετικό έντυπο του χώρου της ομοφυλοφιλικής κοινότητας.

Επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού: http://www.10percent.gr/

ΤΟ ΚΡΑΞΙΜΟ

Ιστορικό αλλά και σημαντικό gay περιοδικό. Το «Κράξιμο» κυκλοφόρησε από το 1981 ως το 1993, αν και αρχικά λεγόταν «Το Κράξιμο» από το 11ο τεύχος απώλεσε το άρθρο. Συνολικά κυκλοφόρησαν 14 τεύχη, τα πρώτα εφτά ήταν σε σχήμα εφημερίδας, τα τελευταία εφτά σε σχήμα περιοδικού.

Το ίδιο αυτοπροσδιορίζονταν ως «Περιοδικό επαναστατικής ομοφυλόφιλης έκφρασης». Εδώ όμως πρέπει να αναφέρουμε την εκδότριά του, την «εκδιδόμενη τραβεστί Πάολα» όπως χαρακτηριστικά κατέθετε η ίδια στο πρωτοσέλιδο. Το κυνήγι και γενικά οι επιθέσεις που δέχτηκε το περιοδικό ήταν πολλές. Οι αντιξοότητες τρομερές. Μιλάμε για μια εποχή πολύ πιο δύσκολη από τη σημερινή, οι διώξεις, και οι μηνύσεις έπεφταν βροχή, και μέσα σε όλα αυτά η οικονομική ανέχεια. Η θεά Πάολα όμως δεν το βάζει κάτω και καταφέρνει να κυκλοφορήσει τούτο το gay έντυπο για 12 χρόνια.

Το «Κράξιμο» θα φιλοξενήσει πληθώρα συνεντεύξεων πολύ σημαντικών ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού όπως του Κώστα Ταχτσή, της Μαλβίνας Κάραλη, του Δημήτρη Παπαϊωάννου του Τάκη Σπετσιώτη κ.ά. Πέρα από αυτό, η Πάολα είχε καταφέρει να εξασφαλίσει τη συνεργασία σπουδαίων ανθρώπων πέρα και έξω από σεξουαλικές προτιμήσεις όπως: Γκουαταρί, Ηλίας Πετρόπουλος, Αλέξης Μπίστικας, Γιώργος Χρονάς κ.ά. Από το περιοδικό όμως δεν λείπουν και σελίδες με συνεντεύξεις από άτομα που ως τότε δεν πήγαινε στο μυαλό κανενός να τους δώσει βήμα, όπως ένας νταβατζής, μια τζουρνατζού, ένα τσόλι. Το «Κράξιμο» ήταν που έδωσε βήμα σε τούτους τους «ανήμπορους».

Να αναφέρουμε εδώ ότι από τις εκδόσεις ΚΡΑΞΙΜΟ κυκλοφόρησε και ο δίγλωσσος «Greek Gay Guide ’92», ο πρώτος -νομίζουμε- σχετικός εγχώριος οδηγός ο οποίος επανακυκλοφόρησε ανανεωμένος άλλες έξι φορές μέχρι και το 1998.

Το Φεβρουάριο του 2007 από τις εκδόσεις Γοργώ κυκλοφόρησε ένα συλλεκτικό λεύκωμα 228 σελίδων με μια επιλογή από τα 14 τεύχη του περιοδικού. Μια εξαιρετική έκδοση που ανεπιφύλακτα συνιστούμε σε όλους.

Antivirus

Άλλο ένα διμηνιαίο έντυπο που διανέμεται δωρεάν. Το «Αntivirus» άρχισε την κυκλοφορία του τον Δεκέμβριο του 2003. Στο περιοδικό μπορεί να βρει κανείς ειδήσεις από τον ελληνικό και παγκόσμιο χώρο. Στις στήλες του περιοδικού βρίσκει κανείς ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, οδηγό πόλης, θέματα υγείας κλπ. Το έντυπο υπάρχει και σε ηλεκτρονική μορφή στον διαδικτυακό τόπο του οποίου υπάρχουν και επιπλέον θέματα που μπορεί κάποιος να διαβάσει.

Επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού: http://www.avmag.gr/

CITY UNCOVERED

Τούτο το έντυπο είναι δεκαπενθήμερο και φυσικά διανέμεται δωρεάν. Η «City Uncovered» μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει κλείσει αισίως τα 55 τεύχη. Πρώτη έκδοση το 2006. Εδώ μπορεί κανείς να βρει πληθώρα ενημερωτικών άρθρων που αφορούν τους ομοφυλόφιλους αλλά και άρθρα για την καλλιτεχνική ζωή. Το έντυπο παρέχει μια πολύ καλή ενημέρωση πάνω σε γκέι, λεσβιακά, αμφιφυλοφιλικά και τρανσεξουαλικά, θέματα, συνεντεύξεις, κλπ. Το δίκτυο διανομής της είναι μεγάλο. Να σημειώσουμε ότι είναι η πρώτη εφημερίδα που απευθύνεται σε ομοφυλόφιλους και διανέμεται στο Μετρό και τον Ηλεκτρικό. Η εφημερίδα δίνει δυνατά και σταθερά το παρόν σε θέματα που αφορούν τις λεσβίες, και σίγουρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα σοβαρό μέσω στην έκφραση της λεσβιακής φωνής.

Στη «City Uncovered» όμως θα βρούμε και κάτι άλλο. Το σχεδιασμό την υλοποίηση και δημοσίευση εκστρατειών, τη σημαντική δράση της δηλαδή για την αντιμετώπιση του HIV. Οι πολύ καλά οργανωμένες, δυναμικές και εύστοχες εκστρατείες της αποτελούν σημείο αναφοράς. Μαζί με τη Σύνθεση θα λέγαμε ότι είναι δυο σοβαρές δυνατές και δυναμικές φωνές πάνω σε αυτό το θέμα: Της προώθησης του ασφαλέστερου σεξ.

Επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού: http://cityuncovered.blogspot.gr/

Screw

Μηνιαία εφημερίδα που εκδίδονταν στη Θεσσαλονίκη από τον Οκτώβριο του 2008 ως το 2011. Ένα έντυπο ενάντια στην ομοφοβία, όπως χαρακτηριστικά έλεγε και ο υπότιτλός του: «Το “Screw” είναι ακατάλληλο για ομοφοβικούς και άτομα κάτω των 18».

Μιλάμε και πάλι για ένα gay περιοδικό με δωρεάν διανομή, που κυκλοφορούσε σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή. Έδρα του περιοδικού ήταν η Θεσσαλονίκη αλλά μπορούσε να το βρει κανείς και σε Αθήνα, Λάρισα, Πάτρα και Κύπρο. Εκδότης ο Ανδρέας Ιωαννίδης. Αρχισυντάκτης ο Άρης Μπατσιούλας· ο οποίος δίνοντας το στίγμα του περιοδικού είχε πει: «Αφήνουμε την άμεση πολιτική και τον ακτιβισμό στις οργανώσεις». Οι ίδιοι οι συντελεστές του δήλωναν ότι ήθελαν να κινηθούν στα πρότυπα αγαπημένων εντύπων του παρελθόντος, όπως λ.χ. ο «Πόθος» ή το «Κράξιμο».

Στις σελίδες του περιοδικού μπορούσε να βρει κανείς ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, άρθρα για τον κινηματογράφο και τις θεατρικές παραστάσεις που ανέβαιναν στη Θεσσαλονίκη, αφιερώματα στην τέχνη και στη νυχτερινή ζωή, αφιέρωμα του μήνα, συνεντεύξεις, φωτογραφίες κλπ. Στο περιοδικό υπήρχε και διαδραστικό κομμάτι, με σχόλια, γράμματα, και συμμετοχή των αναγνωστών που εξέθεταν τους προβληματισμούς, και τις σκέψεις τους. Το περιοδικό είχε ως ένθετο και το «Fuck Sheet» που χαρακτηριστικά αυτοαποκαλούνταν: «Fuck Sheet ο οδηγός του γκέι άνδρα για καλύτερα και ασφαλέστερα γαμήσια».

Το «Screw» όπως δήλωναν οι συντάκτες του συνδύαζε το ακτιβιστικό μέρος που απαιτείται σε κάθε σοβαρό ομοφυλοφιλικό έντυπο, με την ψυχαγωγία και την ενημέρωση για τη σκηνή της Θεσσαλονίκης.

Ο Πόθος

Ο «Πόθος», ήταν ένα θρυλικό gay περιοδικό που διανεμόταν στη Θεσσαλονίκη στα τέλη της δεκαετίας του '90. Άρχισε την έκδοσή του το 1996 και ήταν το πρώτο gay περιοδικό στην Ελλάδα που διανέμονταν δωρεάν. Το πρώτο τεύχος είχε 8 σελίδες και κυκλοφόρησε σε χίλια αντίτυπα τα οποία εξαντλήθηκαν σε δυο εβδομάδες για να φτάσουν στα επόμενα τεύχη τα 5 χιλιάδες αντίτυπα. Η εκδοτική του ομάδα: ΟΠΟΘ (Ομάδα Πρωτοβουλίας Ομοφυλόφιλων Θεσσαλονίκης), ήταν φοιτητές ή άνεργοι που είχαν μια εκπομπή για το δικαίωμα στην ομοφυλοφιλία στο Ράδιο Κιβωτός, έναν αντιεξουσιαστικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Όταν έφυγαν από τον σταθμό, θέλησαν να κάνουν κάτι, έτσι τόλμησαν να θέσουν σε κυκλοφορία τούτο το ιστορικό πλέον έντυπο, με σκοπό σκέψεις και προβληματισμούς γύρω από την ομοφυλοφιλία. Αναλύσεις, σχόλια, φωτογραφίες, αφιερώματα αποτελούσαν την ύλη του. Ο «Πόθος», ήταν εξαιρετικά προσεγμένο περιοδικό ως αναφορά το στήσιμο και την όλη παρουσίασή του.

Σε πολλούς, ακόμα και προοδευτικούς, το περιοδικό προκάλεσε έκπληξη για την αθυροστομία του αλλά και την προκλητική του εικονογράφηση. Μαζί του, ως ένθετο, κυκλοφόρησε και το ακόμα πιο προκλητικό και ανατρεπτικό Πούστριξ, που ως στόχο είχε να αποδείξει ότι «ο χειρότερος εχθρός του πούστη είναι ο εαυτός του».

Ο «Πόθος», με πολύ κόπο, και παρά τις οικονομικές θυσίες των συντακτών (το πρώτο τεύχος κόστισε 20 χιλιάδες δραχμές, υπέρογκο το ποσό για την ομάδα) κυκλοφόρησε για δυο χρόνια. Το 2007 από τις εκδόσεις Γοργώ κυκλοφόρησε ηλεκτρονικά, ένας συλλεκτικός τόμος με επιλογή κειμένων και φωτογραφιών από τον «Πόθο», σε επιμέλεια του Άρη Μπατσιούλα που υπήρξε ψυχή του περιοδικού. 

 

LOOK

Θα παραξενεύονται πολλοί που αποφασίζουμε να κατατάξουμε το «Look» στα gay περιοδικά της Ελλάδας. Εδώ, βέβαια, πολλά μπορούν να γραφτούν για το τι περιλαμβάνει ο καθ’ όλα ανοιχτός τίτλος, gay περιοδικό. Δεν είναι του παρόντος. Το «Look» λοιπόν ήταν ένα μηνιαίο περιοδικό που κυκλοφορούσε για πάρα πολλά χρόνια· κάπου από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80. Η ύλη του κάλλιστα θα μπορούσε να πει κανείς ότι άγγιζε τα όρια της πορνογραφίας, αφού πολλά ήταν τα φωτογραφικά αφιερώματα του περιοδικού σε διάφορους άντρες, πολλοί από του οποίους ήταν διάσημοι πορνοστάρ, που φυσικά πόζαραν γυμνοί επιδεικνύοντας τα... προσόντα τους. Γενικά η παρουσία τού αντρικού γυμνού ήταν εντονότατη στις σελίδες του περιοδικού. Στις στήλες του υπήρχαν καυτές ιστορίες ομοφυλοφιλικών ερώτων και εμπειρίες που υποτίθεται έγραφαν οι αναγνώστες του. Υπήρχε επίσης στήλη με ζώδια, ειδησούλες για καλλιτέχνες, εδώ μπορούσες να ενημερωθείς για τις νέες κυκλοφορίες gay πορνοταινιών, και έβρισκες αρθράκια για θέματα υγείας. Σημαντικό μέρος κατείχαν στην ύλη τού περιοδικού πάμπολλες αγγελίες για γνωριμίες. Άτομα δηλαδή που αναζητούσαν σύντροφο της μιας βραδιάς ή κάτι πιο μόνιμο. Η πώληση του περιοδικού απαγορευόταν σε άτομα κάτω των 18.

Όπως και να χαρακτηρίζει κάποιος το περιοδικό, το σίγουρο είναι πως το «Look» μεγάλωσε ολόκληρη γενιά. Με την μακρόχρονη παρουσία του ακόμα και σε απομακρυσμένες γωνιές της Ελλάδας, εκεί που τα άλλα σοβαρά έντυπα του χώρου δεν έφτασαν ποτέ, δήλωνε έμπρακτα ότι υπάρχει και αυτή η μορφή επιθυμίας, απτή, παρούσα, που φιγουράριζε δίπλα στα άλλα αντίστοιχα στρέιτ περιοδικά. Συντροφιά με το «Look» πέρασαν τα βράδια τους πολλοί νέοι της εποχής εκείνης και «ανακουφίστηκαν» ακόμα περισσότεροι.

Βιταμίνη Ο

Η «Βιταμίνη Ο» ήταν περιοδικό της Σύμπραξης Κατά της Ομοφυλοφοβίας. Ξεκίνησε την κυκλοφορία του μαζί με την ίδρυση της Σύμπραξης το 1995, διανέμονταν δωρεάν και μπορούσε να το βρει κανείς σε όλα τα σημεία της Θεσσαλονίκης. Συνολικά κυκλοφόρησαν 34 τεύχη ως το 2004 που η «Βιταμίνη Ο» κυκλοφόρησε -συνεργαζόμενη κατά της βίας-, με το περιοδικό «Antivirus» σε κοινό έντυπο ως το 2006, χρονιά που σταμάτησε τελικά να κυκλοφορεί. Στο περιοδικό μπορούσε να βρει κανείς συνεντεύξεις σημαντικών ανθρώπων της τέχνης και της πολιτικής, άρθρα για την ομοφυλοφιλία κ.α.

Επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού: 

 

FAGAZINE

Το περιοδικό άρχισε την κυκλοφορία του στις 05 Οκτωβρίου 2011 στην Αθήνα και εν συνεχεία στη Θεσσαλονίκη και στην Κύπρο.

Επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού: http://issuu.com/fagazine/docs

OUT

Πρόκειται για το γνωστό αμερικάνικο περιοδικό «OUT» που κυκλοφόρησε και στη χώρα μας από την 1 Δεκεμβρίου 2011. Στην εδώ έκδοση του περιοδικού, το περιεχόμενό του στο μεγαλύτερο μέρος του είναι ίδιο με το αμερικάνικο, δηλαδή θέματα life style ανάλαφρα και εύπεπτα. Η ελληνική έκδοση περιλαμβάνει επιπλέον και συνεντεύξεις με εγχώριους σταρ, μόδα, ψυχαγωγία, επικαιρότητα, ταξίδια κ.α.

Επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού: http://www.out.com/

ΡΟΖ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Το «Ροζ καφενείο» είναι ένα μηνιαίο γκέι περιοδικό που διανέμεται σε Ελλάδα και Κύπρο. Ξεκίνησε την κυκλοφορία του σαν ασπρόμαυρο εφημεριοδικό το 2011. Η ανταπόκριση των αναγνωστών ήταν μεγάλη έτσι συνεχίζει την κυκλοφορία του. Το Ροζ καφενείο κυκλοφορεί «ελεύθερο» στην Αθήνα στα σημεία διανομής του σαν δωρεάν έντυπο, και στην υπόλοιπη Ελλάδα σε επιλεγμένα σημεία πώλησης με την συμβολική τιμή των 2 ευρώ λόγω του κόστους μετακίνησής του.

Το Ροζ Καφενείο στο fecebook: https://www.facebook.com/RozKafeneio