...καὶ ἕνα ρεμπέτικο δίστιχο!

Κούνα μπέμπη τὸν κεφτέ σου

νὰ φχαριστηθεῖ ὁ τζές σου.

---

Λεξιλόγιον ἀπαραίτητον γιὰ τὴν κατανόησιν μερικῶν ὅρων:

μπέμπης= μπάνικος νεαρός.

Κεφτές= πρωκτός, ἐννίοτε καὶ ὸ κῶλος.

Τζές= ἐραστής, λεγάμενος, ἐνδιαφερόμενος.

Τὸ δίστιχο μετὰ τοῦ λεξιλογίου του, ἀντλήσαμε ἀπὸ τὸ Ἅγιο χασισάκι τοῦ Ἠλία Πετρόπουλου, Ἐκδόσεις Νεφέλη, Ἀθήνα 1991. 

 

«Τὸ κουαρτέτο τοῦ Χάρλεμ» (Just Above My Head) τοῦ Τζέιμς Μπόλντουιν (James Baldwin)

«Τὸ κουαρτέτο τοῦ Χάρλεμ» (Just Above My Head) τοῦ Τζέιμς Μπόλντουιν (James Baldwin) κυκλοφορεῖ ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις Πόλις
 
Μὲ τὸν Τζέιμς Μπόλντουιν (James Baldwin) ἀσχοληθήκαμε σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἀφιερώματά μας στὸ παρὸν blog, ὁπότε, ἐδῶ, δὲν ἔχουμε νὰ ποῦμε πολλά. Γιὰ ὅσους -λέμε τώρα- ἐνδιαφέρονται, ἂς δοῦν ἐδῶ.

Μὲ μεγάλη μας χαρὰ εἴδαμε πὼς μόλις πρὶν λίγες μέρες κυκλοφόρησε ἀπὸ τὶς Έκδόσεις Μεταίχμιο τὸ τελευταῖο μυθιστόρημα τοῦ Μπόλντουιν, μὲ τίτλο Τὸ κουαρτέτο τοῦ Χάρλεμ (Just Above My Head), σὲ μετάφραση τοῦ Χρήστου Οἰκονόμου. Τὴν ἐπιμέλεια τῆς ἔκδοσης ἔκανε ἡ Κωνσταντίνα Τσιάγκα.

Στὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου, διαβάζουμε:

Τέσσερις νεαροὶ μαῦροι μουσικοί, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ μετέπειτα διάσημος «Αὐτοκράτορας τῆς σόουλ» Ἄρθουρ Μοντάνα, ξεκινοῦν ἀπὸ τὸ Χάρλεμ τῆς δεκαετίας τοῦ ’40 γιὰ νὰ κατακτήσουν τὸν κόσμο μὲ ὄχημα τὸ πάθος τους γιὰ τὰ γκόσπελ. Τριάντα χρόνια ἀργότερα, ὅταν ὁ Ἄρθουρ θὰ βρεθεῖ νεκρὸς στὸ Λονδίνο, ὁ ἀδελφός του, ὁ Χάλ, ἐπιστρέφει στὸ παρελθὸν γιὰ νὰ ἀφηγηθεῖ μιὰ συναρπαστικὴ καὶ σπαρακτικὴ ἱστορία, ποὺ θὰ παρακολουθήσει τὴν περιπλάνηση τῶν ἡρώων ἀπὸ τὴ Νέα Ὑόρκη ὣς τὸ Παρίσι καὶ ἀπὸ τὸν ἀμερικανικὸ Νότο ὣς τὴν Ἀφρικὴ καὶ τὴν Κορέα, φέρνοντάς τους ἀντιμέτωπους μὲ προσωπικές, οἰκογενειακὲς καὶ κοινωνικὲς συγκρούσεις, μὲ τὶς ὀλέθριες συνέπειες τῆς ἀπώλειας, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀκατάλυτους δεσμοὺς ποὺ γεννοῦν ἡ ἀφοσίωση, ὁ ἔρωτας (ὁμοφυλοφιλικὸς καὶ μή) καὶ ἡ φιλία.

Στὸ Κουαρτέτο τοῦ Χάρλεμ, τὸ τελευταῖο καὶ ἐκτενέστερο μυθιστόρημά του, ὁ Τζέιμς Μπόλντουιν χρησιμοποιεῖ ὡς φόντο τὸ κίνημα γιὰ τὰ πολιτικὰ δικαιώματα τῶν μαύρων, ποὺ συντάραξε τὶς ΗΠΑ τὴ δεκαετία τοῦ ’60, γιὰ νὰ ἀφηγηθεῖ ἕνα ἐπικὸ ἆσμα ἀγάπης, πάθους, πένθους καὶ ὀργῆς, ὅπου ἡ δυναμικὴ τῶν φυλετικῶν καὶ σεξουαλικῶν σχέσεων καθορίζει σὲ καταλυτικὸ βαθμὸ τὸν ἀέναο ἀγώνα τοῦ ἀνθρώπου νὰ παραμείνει ἄνθρωπος.
 

Δυὸ ποιήματα τοῦ Πλάτωνος

Ἀστέρας εἰσαθρεῖς, Ἀστὴρ ἐμός· εἴθε γενοίμην

οὐρανός, ὡς πολλοῖς ὄμμασιν εἰς σὲ βλέπω.

Ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ζωοίσιν Ἑῷος·

νῦν δὲ θανὼν λάμπεις Ἕσπερος ἐν φθιμένοις.

                             ***

Τ᾿ ἄστρα κοιτᾶς, ἀστέρι μου, μακάρι νὰ γινόμουν οὐρανός,

νὰ σὲ θωρῶ μ᾿ ὅλα τ᾿ ἀστέρια μου γιὰ μάτια.

Ἀστέρας ἔλαμπες στοὺς οὐρανοὺς Αὐγερινός·

τώρα, νεκρός, λάμπεις Ἀποσπερίτης μὲς στοὺς ἀποθαμένους.

---

Πλάτων, Παλατινὴ Ἀνθολογία 7, 669 καὶ 7, 670.
Ἀπόδοση στὰ νέα ἑλληνικά: https://gayekfansi.blogspot.com/

«Τὰ σφιχτά σου κωλομέρια», ἕνα ποίημα ἀγνώστου ποιητῆ

ΤΑ ΣΦΙΧΤΑ ΣΟΥ ΚΩΛΟΜΕΡΙΑ

Γιὰ τὰ σφιχτά σου κωλομέρια

ἦρθαν βλάμηδες στὰ χέρια

χρόνια φίλοι στὸ σεργιάνι,

στὸ γαμήσι στὸ ντουμάνι.

Γιὰ τὰ σφιχτά σου κωλομέρια

βγήκανε ξανὰ μαχαίρια,

ποιός θὰ στὰ πρωτογαμήσει

νὰ στὰ σκίσει, νὰ στὰ χύσει...

Τὰ σφιχτά σου κωλομέρια

νυχτοπαρπατᾶν στ᾿ ἀστέρια,

τὰ χαϊδεύουνε χαρμάνια

κι ὅλα τὰ παλιὰ τ᾿ ἀλάνια.

Τὰ σφιχτά σου κωλομέρια

γκρέμισαν σπιτιοῦ θεμέλια,

κάψανε τὴν οἰκουμένη

τὴν πολυτραγουδισμένη.

Τὰ σφιχτά σου κωλομέρια

μοῦ ᾿καψαν᾿ τὰ καλοκαίρια,

νταβρουτζᾶς ἄμα τὰ εἶδα

κι ὅλος ὁ σεβντᾶς μιὰ τρύπα!...

Ρεφρέν

Σφιχτὰ σφιχτά, κι ἀμὰν ἀμὰν

σφιχτὰ σφιχτὰ και στρουμπουλά,

σφιχτὰ σφιχτὰ και στρουμπουλὰ

καὶ ποιὸς τὰ θέλει γιὰ μετά.

---

Τὸ ποίημα βρέθηκε σὲ συρτάρι μὲ τὴν ἔνδειξη: Δύναται νὰ μελοποιηθεῖ καὶ ὡς ρεμπέτικο.

Εὐχαριστῶ τὸν φίλο Παναγιώτη Κ., κληρονόμο τοῦ ποιητῆ, γιὰ τὴν εὐγενικὴ παραχώρηση τοῦ ποιήματος, καὶ σέβομαι τὴν ἐπιθυμία του γιὰ τήν -πρὸς τὸ παρόν- διατήρηση τῆς ἀνωνυμίας τοῦ ποιητῆ· κληρονόμος στὸν ὁποῖο καὶ ἀνήκουν τὰ πνευματικὰ δικαιώματα (©) τοῦ παρόντος ποιήματος.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευση, ἡ ἀναπαραγωγή, ὁλική, μερικὴ ἢ περιληπτική ἢ κατά παράφραση ἢ διασκευή καὶ ἀπόδοση τοῦ περιεχομένου του παρόντος ἔργου μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση μαζί μας.

Saul Lyons, a tribute

Saul Lyons, μιὰ γνωριμία

Ὁ Saul Lyons, γεννημένος στὸ New Hope τῆς Πενσιλβανίας, ἦταν ἀρχικὰ σχεδιαστὴς μόδας. Σὲ ἡλικία 45 χρονῶν ἀποφάσισε νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὴ ζωγραφική. Ἂν καὶ ἦταν ἀπὸ τοὺς άνθρώπους ποὺ συχνὰ ἀκοῦμε νὰ λένε πὼς «δὲν μποροῦν νὰ κάνουν οὔτε μιὰ φιγούρα», διαψεύστηκε! Τὸ άντίθετο μάλιστα. Μὲ τὶς φιγοῦρες τὰ κατάφερε μιὰ χαρά, ἀφοῦ, τὰ κυρίως ἀσπρόμαυρα σχέδιά του, ποὺ παριστάνουν εὔρωστους, τριχωτοὺς ἄντρες πάνω στὸ λευκό χαρτί, ἄντρες ποὺ παίρνουν ζωή, κάτω ἀπὸ τὶς πυκνὲς γραμμὲς τοῦ μολυβιοῦ καὶ κυρίως τοῦ κάρβουνου, μαρτυροῦν ἕνα ἔμφυτο ταλέντο ποὺ πραγματικὰ ἐξελύσσεται.

Στὰ ἔργα του, ἡ πυκνότητα τῶν γραμμῶν γεμίζει τὴ λευκὴ ἐπιφάνεια τοῦ χαρτιοῦ, σὲ σημεῖο ποὺ λὲς πὼς θὰ ἐκραγεῖ μπρὸς στὰ μάτια σου. Γραμμὲς ποὺ χαράσσονται μὲ ὀρμὴ γίγαντα, καθὼς ἡ μάζα τοῦ κάρβουνου, ποὺ ἀλλοῦ συμπυκνώνεται καὶ άλλοῦ διαθλᾶται, σχηματίζει τὰ τριχωτά -στιβαρὰ ὄσο καὶ οἱ γραμμές του- σώματα τῶν μοντέλων του, ποὺ συχνά εἶναι ὁ ἴδιος ἢ ὁ σύντροφός του. Μὲ ἄλλα λόγια, στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία, τὰ ἔργα τοῦ Saul Lyons εἶναι αὐτοπορτρέτα...

---

© ἔργων: Saul Lyons

© κειμένου: gayekfansi.blogspot.com

Ἐπίσημος διαδικτυακὸς τόπος τοῦ Saul Lyons:
https://www.saullyons.com/

Σελίδα τοῦ Saul Lyons στὸ Instagram:
https://www.instagram.com/saul_lyons/