Ο
Duncan
James Grant Corrowr,
όπως είναι το πλήρες όνομα του Duncan Grant
γεννήθηκε στο Inverness της Σκωτίας το 1885.
Έως την ηλικία των εννέα ετών διέμενε
στο Μιανμάρ στην Ινδία, αφού ο πατέρας
του, ο
ταγματάρχης Bartle,
ήταν αξιωματικός του στρατού,.
Στην Αγγλία επέστρεψε το 1894 για να
παρακολουθήσει το σχολείο. Ενώ
παρακολουθούσε μαθήματα στο σχολείο
του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, είχε την
τύχη να τον αναλάβουν οι θείοι του Sir
Richard και Lady Strachey, οι γονείς του γνωστού
άγγλου συγγραφέα και ποιητή Λάιτον
Στράτσεϊ (Lytton Strachey). Ενθαρρυμένοι από
το δάσκαλό του στα μαθήματα τέχνης,
οργάνωσαν στον μικρό Duncan ιδιωτικά
μαθήματα ζωγραφικής κατ’ οίκον. Έτσι
του δόθηκε η δυνατότητα να καλλιεργήσει την κλίση του, αλλά και να ακολουθήσει
την επιθυμία του να γίνει
καλλιτέχνης και όχι την επιθυμία του
πατέρα του, που ονειρευόταν για το γιο του καριέρα στρατιωτικού, βλέποντας έτσι στο πρόσωπό του μικρού Duncan τη συνέχειά του.
Το
1902, άρχισε σπουδές στο Westminster School of Art.
Σημαντικό
ρόλο στη ζωή του φαίνεται να διαδραμάτισαν
οι Strachey, με την οποίους είχε περάσει τις
καλοκαιρινές διακοπές ως μαθητής.
Συγκεκριμένα το καλοκαίρι του 1905 η παρέα
με τον Lytton Strachey. Περίπου την ίδια εποχή
η Κυρία Στράτσεϊ τον έφερε σε μια
συνεδρίαση της Λέσχης της Παρασκευής,
όπου και γνώρισε τους καλλιτέχνες της
ομάδας Bloomsbury.
Στις αρχές του 1906 πήγε στο Παρίσι, παίρνοντας μαζί του μια επιστολή από τον Γάλλο καλλιτέχνη Simon Bussy και 100 £ από την θεία του σαν επιχορήγηση των καλλιτεχνικών ενδιαφερόντων του. Έτσι ενοικίασε μια σοφίτα σε ένα φτηνό ξενοδοχείο και γράφτηκε στο σχολείο τέχνης Jacques Emile Blanche’s. Παράλληλα έκανε αντίγραφα έργων στο μουσείο του Λούβρου.
Κατά
τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι
ο Grant, γνώρισε και συναναστράφηκε αρκετούς
ανθρώπους της τέχνης. Συναντήθηκε με
τους βρετανικούς καλλιτέχνες Wyndham
Lewis,
Henry
Lamb
και Augustus
John
αλλά και με την γνωστή αμερικανίδα
συγγραφέα Γερτρούδη Στάιν (Gertrude Stein). Τον επισκεφτήκαν
επίσης, το νιόπαντρο ζευγάρι Clive Bell και
Vanessa Bell, αδελφή της Βιρτζίνια
Γουλφ και ο αδελφός τους Adrian.
Δεν έλειψαν όμως και αρκετές επισκέψεις
στο στούντιο του Πικάσο.
Επιστρέφοντας στο Λονδίνο οι σχέσεις που ο Duncan Grant δημιούργησε ήταν καθοριστικές για τα επόμενα χρόνια και ήταν αυτές που επηρέασαν την πορεία της ζωής και του έργου του. Το 1908, γνώρισε τον Τζον Μέιναρντ Κέινς (John Maynard Keynes) έναν φίλο του ξαδέλφου Lytton Στράτσεϊ (Lytton Strachey) από το πανεπιστήμιο. Μεταξύ τους δεν άργησε να αναπτυχθεί μια ερωτική σχέση. Το 1910 ταξίδεψαν στην Ιταλία, στην Ελλάδα και την Τουρκία, βλέποντας πολλά που θα επηρεάσουν το καλλιτεχνικό του ύφος.
Το
1909 μετακόμισε στην 21
Fitzroy
Square
και
έγινε τακτικός επισκέπτης στη Βιρτζίνια
και του Άντριαν Γουλφ, άτομα που
αποτέλεσαν τον πυρήνα της Ομάδας
Bloomsbury. Επίσης, έγινε συν-διευθυντής των
Εργαστηρίων Ωμέγα (Omega
Workshops)
το
1913, μαζί με τον Roger Fry και την Vanessa Bell. Όλοι
τους είχαν ένα κοινό ενδιαφέρον τις
διακοσμητικές τέχνες, καθώς και την
ζωγραφική σε καμβά.
Τα Εργαστήρια Ωμέγα, παρήγαγαν έπιπλα,
κεραμικά και υφάσματα σχεδιασμένα από
διάφορους καλλιτέχνες. Τα Εργαστήρια
Ωμέγα έκλεισαν το 1919.
Duncan
Grant & David Garnett, 1914
Το 1911, συνεργάστηκε με άλλους καλλιτέχνες για τις τοιχογραφίες ενός κτιρίου που στέγαζε μια τράπεζα -το σημερινό South Bank University. Κριτικός τέχνης εκείνης της εποχής έγραψε ότι, οι τοιχογραφίες με θέμα την κολύμβηση και το ποδόσφαιρο θα μπορούσαν να έχουν μια «εκφυλιστική επίδραση στα παιδιά της εργατικής τάξης». Σήμερα οι τοιχογραφίες αυτές βρίσκονται στην Tate Gallery.
Από
το 1914 ο Duncan Grant μαζί με τον εραστή του
David
Garnett
δούλεψε με τη Vanessa Bell. Όπως και τα
περισσότερα από τα μέλη της ομάδας
Bloomsbury, ο Grant ήταν ειρηνιστής. Προκειμένου
να απαλλαγεί από τη στρατιωτική του
θητεία κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου
Πολέμου, ο Garnett και ο David μετακόμισαν στο
Wissett στο
Suffolk
απασχολούμενοι σε διάφορες αγροτικές
δουλειές. Αν και απαλλάχτηκαν από την
στρατιωτική τους θητεία με δικαστική
απόφαση, αρνήθηκαν την απαλλαγή και
άσκησαν έφεση έτσι τελικά αναγνωρίστικαν
σαν αντιρρησίες συνείδησης.
(αρ)
Standing Male
Nude, περίπου 1935. (δε) Male
Nude. Λάδι σε καμβά
Πρώτη ατομική έκθεση του Duncan Grant πραγματοποιήθηκε στη Γκαλερί Carfax το 1920 και συνέχισε να παρουσιάζει το έργο του κανονικά μέχρι το τέλος της ζωής του.. Διετέλεσε μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών του Λονδίνου από το 1929 έως το 1931. Εκπροσώπησε την Αγγλία στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1926 και 1932, και το έργο του έχει συμπεριληφθεί στην Έκθεση Σύγχρονης Στέψη Βρετανών Καλλιτεχνών (Coronation Exhibition of Contemporary British Artists) στο Agnew and Sons, στο Λονδίνο, το 1937. Μια αναδρομική έκθεση του έργου του πραγματοποιήθηκε το 1959 στην Tate Gallery. Μια ακόμα αναδρομική έκθεση πραγματοποιήθηκε στο Wildenstein & Co, Ltd, στο Λονδίνο το 1964. Το 1975, προς τιμήν του ενενηκοστών γενεθλίων του, πραγματοποιήθηκαν εκθέσεις στην Tate Gallery και στη Εθνική Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης της Σκωτίας (Scottish National Gallery of Modern Art). Ο Duncan Grant απολάμβανε τη φήμη του ως ένας από τα πιο σημαντικούς Βρετανούς καλλιτέχνες μέχρι τα τέλη του 1930, περίοδο κατά την οποία η επιρροή της προπολεμικής ομάδας Bloomsbury είχε επισκιαστεί από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πρώτη ατομική έκθεση του Duncan Grant πραγματοποιήθηκε στη Γκαλερί Carfax το 1920 και συνέχισε να παρουσιάζει το έργο του κανονικά μέχρι το τέλος της ζωής του.. Διετέλεσε μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών του Λονδίνου από το 1929 έως το 1931. Εκπροσώπησε την Αγγλία στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1926 και 1932, και το έργο του έχει συμπεριληφθεί στην Έκθεση Σύγχρονης Στέψη Βρετανών Καλλιτεχνών (Coronation Exhibition of Contemporary British Artists) στο Agnew and Sons, στο Λονδίνο, το 1937. Μια αναδρομική έκθεση του έργου του πραγματοποιήθηκε το 1959 στην Tate Gallery. Μια ακόμα αναδρομική έκθεση πραγματοποιήθηκε στο Wildenstein & Co, Ltd, στο Λονδίνο το 1964. Το 1975, προς τιμήν του ενενηκοστών γενεθλίων του, πραγματοποιήθηκαν εκθέσεις στην Tate Gallery και στη Εθνική Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης της Σκωτίας (Scottish National Gallery of Modern Art). Ο Duncan Grant απολάμβανε τη φήμη του ως ένας από τα πιο σημαντικούς Βρετανούς καλλιτέχνες μέχρι τα τέλη του 1930, περίοδο κατά την οποία η επιρροή της προπολεμικής ομάδας Bloomsbury είχε επισκιαστεί από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο
Duncan Grant ασχολήθηκε επίσης με το σχεδιασμό
υφασμάτων, σκηνικών
και κοστουμιών για θεατρικές παραγωγές
αλλά και με το μπαλέτο. Αδιάφορο δεν τον
άφησε ούτε η εικονογράφηση, οι κατασκευές
και η εσωτερική διακόσμηση χώρων. Καθ
'όλη τη μακρά διάρκεια της ζωής του ο
Duncan Grant συνέχισε να πειραματίζεται με
νέες μορφές και τεχνικές.
L to R: Lady Ottoline Morrell, Maria Nys (later Mrs. Aldous Huxley), Lytton Strachey, Duncan Grant, and Vanessa Bell, -book Lytton Strachey, His Mind and Art (1957) by Ch.
Ο Grant συνέχισε τη ζωγραφική, μοιράζοντας τον χρόνο του μεταξύ Λονδίνου και Τσάρλεστον, αλλά και ταξιδεύοντας στην Τουρκία, το Μαρόκο και τη Γαλλία. Η τελευταία μεγάλη αγάπη της ζωής του ήταν ο ποιητής Paul Roche, την κόρη του οποίου, -καλλιτέχνη και ηθοποιό Mitey Roche- δίδαξε ζωγραφική. Πέθανε από πνευμονία στο Aldermaston το 1978 σε ηλικία ενενήντα τριών ετών.
Το
βιβλίο Duncan
Grant:
a
Biography,
του Frances
Spalding,
είναι μια βιογραφία του καλλιτέχνη
στην οποία ξετυλίγεται όλη η εποχή του,
η βικτοριανή εποχή, αλλά και η σύγχρονη.
Βασίζεται σε αδημοσίευτες επιστολές,
απομνημονεύματά του, ημερολόγια, και
τεκμηριώνει λεπτομερώς την καθημερινή
ζωή του, τα ταξίδια του από τη Σεβίλλη
προς Κύπρο, και τις συναντήσεις του με
καλλιτέχνες όπως ο E.M. Forster ο Αντρέ Ζιντ
και ο DH Lawrence.
Ενδεικτική
βιβλιογραφία:
- Simon
Watney, The
Art of Duncan Grant,
London 1990
- Frances Spalding, Duncan Grant: a Biography, London 1997
- Douglas Blair Turnbaugh, Private The Erotic Art of Duncan Grant, London 1989, εκδόσεις GMB
- Frances Spalding, Duncan Grant: a Biography, London 1997
- Douglas Blair Turnbaugh, Private The Erotic Art of Duncan Grant, London 1989, εκδόσεις GMB
Figures
on Hands and Knees.
Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Self
Portrait, 1909,
λάδι σε καμβά, (National
Portrait Gallery, London).
Augus
Davidson, Reclining Nud, λάδι σε καμβά.
Study
Nude, λάδι σε καμβά.
Study
Nude, λάδι σε καμβά.
Κιθαρίστας. Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Pas
de Trois.
Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Self
Portrait by Room With A View. Λάδι σε καμβά.
Duncan
Grant Painting par Vanessa Bell by Canecrabe.
Pas
de Trois.
Μολύβι σε χαρτί.
Jeune
Homme
Allongé
nu de Dos,
1935. Λάδι σε καμβά.
Reclining
Nude, 56x75 cm. Λάδι σε καμβά.
Bathers 1. Λάδι σε καμβά.
(αρ.)
Standing
Nude,
1952 (δε.) Male
Nude. Λάδι σε καμβά.
Lytton
Strachey. Verso- Crime and Punishment, περίπου 1909. Λάδι σε καμβά.
Paul
Roche reclining, περίπου 1945. Λάδι σε καμβά.
Portrait
of David Garnet. Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Reclining
Male Nude, 1947. Λάδι σε καμβά.
Reclining
Male Nude, 1948. Κάρβουνο σε χαρτί.
Two
Male Nudes. Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Michelangesque
Figures 2, 35x25 cm.
Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Two
Male Nudes
Standing. Μολύβι σε χαρτί.
Study
Figure. Παστέλ σε χαρτί.
Life
Model (Keynes Grand). Λάδι σε καμβά.
Life
Model. Λάδι σε καμβά.
Pas
de Trois, Demonstrating Turnout, 25x17 cm.
Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Pas
de Trois.
Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Figures
on Hands and Knees, 1950, 45x62 cm.
Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.
Male
Nude, 1970-72. Λάδι σε καμβά.
Julian
Bell writing, περίπου 1928. Λάδι σε καμβά.
West
Indian - Fitzroy Street, 1918, (Private Collection) by Ras Marley.
Portrait
of a Male Nude. Λάδι σε καμβά.
Roman
Model, 1935. Λάδι σε καμβά.
Paul
Roche, Nude, περίπου 1951. Λάδι σε καμβά.
Portrait
of David
Pape. Λάδι σε καμβά.
Portrait
of George Bergen. Λάδι σε καμβά.
Portrait
of John Maynard Keynes (1917-1918, Charleston). Λάδι σε καμβά.
Seated
Male Nude. Λάδι σε καμβά.
Study
of a
Μale Νude, περίπου 1935. Μολύβι και νερομπογιά σε χαρτί.