Απλά μαθήματα ιστορίας

Το παρόν κείμενο θα μπορούσε να έχει -εναλλακτικά- τον τίτλο: Ιστορίες αγάπης και τρόμου

Θυμάμαι το μακαρίτη Βασίλη Ραφαηλίδη σε μια τηλεοπτική του συνέντευξη, να λέει αναφερόμενος στην εκκλησιαστική ηγεσία εκείνης της εποχής, ότι: «έχει ένα μαγαζάκι γωνία, πολύ καλό, και κάνει ότι μπορεί για να το διαφυλάξει»!

Θα μπορούσε κανείς να βομβαρδίσει το σημερινό κλήρο με αιώνια ερωτήματα, όπως αυτό που έθεσε ο Πορφύριος: Γιατί ήταν απαραίτητο να εμφανιστεί ο Χριστός στη νεότερη περίοδο και όχι προτού να εξοντωθούν τόσοι άνθρωποι; ή πάλι, τι έκανε η ανθρωπότητα πριν την εμφάνιση του Χριστού και της θρησκείας που καθιέρωσαν οι πατέρες στο όνομά του; ή, σε τι χρησίμευσε ο χριστιανισμός; Φοβάμαι πως οι απαντήσεις δεν είναι καθόλου, μα καθόλου θετικά ευχάριστες και κολακευτικές για την εκκλησία. Ο δρόμος της ιστορίας συνεχίστηκε το ίδιο αιματοβαμμένος, χωρίς ο χριστιανισμός να απαλλάξει την ανθρωπότητα από τα μίση, τα πάθη, τις έριδες, τις διχόνοιες, τις αλληλοσφαγές και τους αλληλοσπαραγμούς. Αντιθέτως, θα έλεγα ενίσχυσε για δικό του συμφέρον -οι αυτοκρατορίες δεν χτίζονται με ευχές- την κατάσταση που επικρατούσε και πριν.

Η χριστιανική θρησκεία κατά κοινή ομολογία έχει παταγωδώς αποτύχει. Κανένα από τα μηνύματα που υποτίθεται πως έφερε στον κόσμο, δεν κατάφεραν να γίνουν κτήμα των ανθρώπων. Δε νομίζω πως φράσεις όπως: αγαπάτε αλλήλους, αγάπη προς τον εχθρό σου, ο Θεός είναι αγάπη κλπ. έγιναν ποτέ έμπρακτη τάση. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι μια χαρά έγιναν, και μια χαρά θα ξαναγίνουν όταν αυτό αποφασίσουν τα... αφεντικά. Μην ξεχνάμε εξάλλου αυτό που η Λιλή Ζωγράφου είχε υπέροχα πει στο βιβλίο της, Αντιγνώση, τα δεκανίκια του καπιταλισμού: «Καπιταλισμός και χριστιανισμός βάδισαν πιασμένοι χεράκι-χεράκι»! Μια μεσαιωνική παροιμία έλεγε: «η θρησκεία γέννησε τον πλούτο, αλλά ο πλούτος κατασπάραξε τη θρησκεία». Η ίδια η πορεία του χριστιανισμού δείχνει, εξάλλου, ότι ενδιαφέρεται περισσότερο -και κυρίως- για τα εγκόσμια, παρά για τα πέραν του κόσμου τούτου.

Μελετώντας την Ιστορία του χριστιανισμού -προσέξτε την Ιστορία και όχι την χριστιανική ιστοριογραφία- θα δούμε ποταμούς αίματος, χιλιάδες ψυχές νεκρές, σφαγές, εκκαθαρίσεις, εκτελέσεις, φόνους, διατάγματα, κώδικες, καταστρατήγηση δικαιωμάτων και αποφάσεις ανθρώπων που σήμερα λατρεύονται ως άγιοι στις εκκλησιές του κόσμου. Χιλιάδες αγιοποιημένοι δολοφόνοι! Και όλα αυτά στο όνομα του Θεού της αγάπης!!

Σε όλη αυτή τη μακριά διάρκεια της ιστορίας, η ομοφυλοφιλία θα έχει από την εκκλησία ή το κράτος -το ίδιο είναι- τη χειρότερη αντιμετώπιση. Δεν θα διστάσουν να την θεωρήσουν έγκλημα, αμαρτία, βλασφημία, βρωμιά, αρρώστια, αισχύνη και να καταδικάσουν τους ομοφυλόφιλους σε θάνατο, πολλές φορές μάλιστα φρικτό. Ο Βασίλειος -ναι ο Μέγας- καταδικάζει την ομοφυλοφιλία με δεκαπέντε χρόνια αποκλεισμού από τη μετάληψη!! Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο είναι βαρύ, θανάσιμο σαρκικό αμάρτημα και αν ο άνθρωπος που το διαπράττει δεν μετανοήσει, θα αποκλειστεί από τη βασιλεία του Θεού. Αμήν!! Θεωρώ περιττό να αναφερθώ σε άλλους μεγαλομάρτυρες, αγίους και πατέρες μια και η δική τους γνώμη δεν διαφέρει σε κάτι. Η γραμμή είναι κοινή!

Ουσιαστικά μιλάμε για ένα κλίμα τρομοκρατίας, που εντέχνως καλλιεργημένο, την απήχησή του βλέπουμε, φυσικά, ακόμα και στις μέρες μας. Είναι εξάλλου κοινό μυστικό -και οι πατέρες το γνώριζαν πολύ καλά- ότι ο φόβος είναι ο καλύτερος τρόπος για να κυβερνήσεις και να επιβάλεις τις απόψεις σου. Ακριβώς το ίδιο κάνουν και τώρα. Απειλούν και φοβίζουν τον κόσμο με δεν ξέρω κι εγώ τι κακά θα συμβούν, έτσι και η πολιτεία αναγνωρίσει το δικαίωμα σε δυο άτομα του ιδίου φύλου να είναι -και- νόμιμα μαζί.

Αναρωτιέται επομένως κανείς τι μπορεί να περιμένει από μια μεσαιωνικών -τουλάχιστον- αντιλήψεων και πρακτικών εκκλησιαστική ηγεσία σήμερα. Θα ήθελα να γράψω, όχι πολλά. Δυστυχώς η απάντηση είναι: Τίποτα. Απολύτως τίποτα.

Απευθυνόμενος στους έχοντες Ελληνική Παιδεία, θα τελειώσω τούτη τη μικρή αναφορά μου με αφορμή τη στάση της εκκλησιαστικής ηγεσίας για το σύμφωνο συμβίωσης των ατόμων του ιδίου φύλου, θυμίζοντας τη ρήση του Πορφύριου, από το έργο του Κατά χριστιανών. Έργο το οποίο έδωσε εντολή να κάψουν ο Κωνσταντίνος -ναι αυτός που εορτάζουν σήμερα ως άγιο- και λέει: «Ακόμη και αν κάποιος Έλληνας ήταν αρκετά αφελής, ώστε να δεχθεί πως οι θεοί κατοικούν μέσα στα αγάλματα, θα ήταν λιγότερο ανόητος από κάποιον που πιστεύει ότι ο Θεός μπήκε στο σώμα της Παρθένου Μαρίας, έγινε έμβρυο και μετά τη γέννησή του τυλίχτηκε στις φασκιές».

---

Για το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερο κείμενό μας με τίτλο «Περί συμφώνου συμβίωσης και άλλων “εχθρών” της κοινωνίας». (Περισσότερα εδώ).

© κειμένου, gayekfansi.blogspot.gr, με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος.