Περὶ πιπινιοῦ ὁ λόγος...

Σ' ἀφήνω νὰ συλλογιστεῖς, μελαχρινὸ πιπίνι,

μὲ τὴ φωτιὰ ποὺ μ' ἄναψες στὸ τέλος τί θὰ γίνει.

Σὲ άγαπῶ ποὺ τρέμει ἡ γῆς καὶ διασκορπᾶ τὸ χῶμα,

τί θέλεις πιπινάκι μου, τί νὰ σοῦ πῶ ἀκόμα;

Δημοτικὰ δίστιχα

---

Περὶ πιπινιοῦ..

Στὸ Λεξικὸ Δημητράκου, ὡς πιπίνι ὁρίζεται τὸ πιτσούνι, ὁ νεοσσὸς τῆς περιστερᾶς. Γράφει συγκεκρημένα: «πιστούνι τό, θηλ. πιτσύνα Δ νεοσσὸς περιστερᾶς. 2 τὸ θηλ. μόν. μτφ, θῆλυ μωρὸ ἢ εὐτραφὴς κορασίς. 3 πιτσούνια τά, ἡ παιδιὰ ἐποστρακισμὸς, Ὑποκορ. πιτσουνάκι τό, μτφ. κοριτσόπουλο».

Στὸ λεξικὸ τῶν Liddell & Scott, διαβάζουμε: πίπος ἢ πιπὼ ἢ πίπα ἢ πίπρα εἶναι ἀρχαιόθεν τὸ “νεογνὸν πτηνὸν εἰσέτι πιππίζον”, ὅπου πιππίζω: “κάμνω πῖ πῖ ἐπὶ ὀρνέων”».

Νομίζω πὼς κανένας δὲν γνωρίζει ἐν τέλει τὶ θὰ πεῖ ἡ λέξη πιπίνι. Λέξη καθημερινὴ και πολυχρησιμοποιημένη. Τί εἶναι τὸ πιπίνι; Καὶ -πάλι- νομίζω πὼς -ὅσο καὶ ἂν φαίνεται παράξενο- δὲν ἔχει καὶ πολὺ σημασία τὸ ὅτι δὲν γνωρίζουμε τὴν ἀκριβὴ ἔννοια τῆς παρούσης λέξης. Σᾶς φαίνεται παράξενο; Καὶ ὅμως δὲν εἶναι ὑπερβολή. Ἀναλογιστεῖτε μόνο πὼς τὰ πιὸ πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἀρέσουν καὶ ποὺ μᾶς συγκινοῦν δὲν γνωρίζουμε τί σημαίνουν. Ἴσως -λέω ἴσως- γι' αὐτὸ άκριβῶς νὰ μᾶς συγκινοῦν καὶ νὰ μᾶς άρέσουν!.

Ἀλλὰ ἐπανέρχομαι. Τί νὰ σημαίνει ἡ λέξη πιπίνι, ὁ χαρακτηρισμὸς πιπίνι; Ἔ! Σημαίνει πολλὰ πράγματα. Ἀρχικά, ὅ,τι ἀρέσει στὸν καθένα. Δὲν εἶναι παρὰ ἕνας χαριτωμένος χαρακτηρισμός. Αὐτὸ ἄραγε δὲν ἀρκεῖ;

Ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης στὶς πρῶτες κιόλας σελίδες τοῦ Ἄξιον Ἐστὶ ποὺ ἀπαρτίζουν τὴν «Γένεση» γράφει: «Νά τὸ πιπίνι νά τὸ λελέκι / νὰ τὸ γυφτοπούλι / ὁ νυχτοπάτης καὶ ἡ νερόκοτα», ἐννοώντας βέβαια τὸ περιστέρι!!

Ἀλλὰ μήπως σήμερα δὲν ἔχουμε τὴν τρυφερὴ προσφώνηση «πουλί μου», «πιστούνι μου»; Ἄρα, πιπίνι μου!! Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅμως, ἡ περιστερὰ -άκόμα καὶ ἡ πιὸ ἀθώα- δὲν ἦταν τὸ πτηνὸ τῆς Ἀφροδίτης; Ναὶ ἦταν! Περιστερὰ μὰλιστα ἀπὸ τὸ περισσῶς ἐρᾶν, ὅπως μᾶς παραδίδει -καὶ πολύ σωστά ἐπιμένει- ἡ παλιά ἐτυμολογία.

Ἀλλὰ μὴν γελιόμαστε. Ὡς πιπίνι σήμερα δὲν νοεῖτε βέβαια μόνο τὸ πιτσούνι ἢ τὸ μικρὸ πήλινο κανάτι σὲ σχῆμα πτηνοῦ ποὺ οἱ πλανόδιοι ἀγγειοπλάστες ἀράδιαζαν στοὺς πάγκους τους καὶ πουλοῦσαν στὰ διάφορα πανηγύρια.

Σήμερα βεβαίως-βεβαίως ἡ λέξει ἔχει πάρει ἄλλη χρειά. Ἐννοιολογικὰ θὰ τὴν ὅριζα σὰν τὸ νεαρὸ ἄτομο. Εἶναι ὁ ὀρισμὸς τοῦ πλήρους φυσικῶν ἐρωτικῶν χυμῶν νεανία ἢ νεάνιδος. Τὸ ἀμέστωτο-ἀμούστακο κοπέλλι, τὸ ἀμέστωτο κοράσιο. Ἡ ἐπιλογή βέβαια δική σας!!!

μετὰ τιμῆς

gayekfansi.blogspot.gr