Ἕνα ποίημα τοῦ Ἀργύρη Χιόνη (A Poem by Argyris Chionis)

Μὲ τοὺς μυῶνες γυμνασμένους γιὰ τὴν πάλη

Μὲ τὰ νεῦρα τεντωμένα ὣς τὸ σπάσιμο

Μὲ τὸ κορμὶ προσεχτικὰ ἀλειμμένο λάδι

Γιὰ νὰ γλιστρῶ μέσ' ἀπ' τὰ φοβερὰ σου μπράτσα

Μὲ τὰ πόδια καρφωμένα μὲς στὴ γῆ

Τ' ἀβάσταχτό σου βάρος, γιὰ ν' ἀντέξω

Σὲ περίμενα

Μοῦ 'χανε πεῖ πὼς παλαιστὴς ἄλλος δὲν εἶναι

Τὴ δύναμή σου νά 'χει καὶ σὰν τέτοιο

Σὲ καρτεροῦσα ὄχι ὅπως ἦρθες σὰν ἀνάσα

Ἐρωτικὴ πίσω ἀπ' τ' αὐτί μου καὶ μοῦ λύνεις

Τώρα τὰ γόνατα καὶ τὰ νεφρὰ καὶ τὴν ψυχή μου

---

Ἀργύρης Χιόνης, ἀπὸ τὴν ἐνότητα «Ἐσύ» τῆς συλλογῆς Τύποι ἥλων, ἐκδόσεις Ἐγνατία-Τράμ, 1978.