«Ἡ κλεμμένη καρδιά», ἕνα ποίημα τοῦ Ἀρθούρου Ρεμπὼ

Η ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ

Ἡ ἄμοιρη καρδιὰ ξερνᾶ στὴν πρύμνα,

καρδιὰ ποὺ τὴν πλακώνει ὁ δεκανέας.

Τῆς πετοῦν ξεπλύματα σούπας,

ἡ ἄμοιρη καρδιὰ ξερνᾶ στὴν πρύμνα,

κὰτω άπὸ τὰ πειράγματα τοῦ λόχου

ποὺ ξεκαρδίζεται πέρα ὥς πέρα,

ἡ ἄμοιρη καρδιὰ ξερνᾶ στὴν πρύμνα

καρδιὰ ποὺ τὴν πλακώνει ὁ δεκανέας.

Ἰθυφαλλικὰ καὶ φανταρίστικα

τὰ πειράγματα τὸν ἔχοπυνε διαφθείρει!

Στὸ τιμόνι βλεέπει ζωγραφιστὰ

ἰθυφαλλικὰ καὶ φανταρίστικα

ὦ κύματα ἀλαμπουρνέζικα,

τὴν καρδιά μου πάρτε καὶ ξεπλύντε την!

Ἰθυφαλλικὰ καὶ φανταρίστικα

τὰ πειράγματα τὸν ἔχουνε διαφθείρει!

Καὶ σὰν στερέψουν τὰ καμώματά τους,

τί θὰ κάνεις κλεμμένη πιὰ καρδιά;

θά ῾χεις τὸ λόξυγγα τοῦ Βάκχου,

σὰν στερέψουν τὰ καμώματά τους:

Θά ῾χω στομαχικὲς ἀναγούλες,

ἐγώ, ἂν ἡ καρδιὰ ταπεινωθεῖ:

Σὰν στεράψουν τὰ καμώματά τους

τί θὰ κὰνεις κλεμμένη καρδιά;

Μάιος 1871

---

Ἀπὸ τὸν τόμο, Ρεμπώ, μετ. Γιῶργος Σπανός, Ἐκδόσεις Πλέθρον, Ἀθήνα 1984.

Ἀφιέρωμα στὸν Ἀρθούρο Ρεμπώ: Κλὶκ ἐδῶ