«Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ», ἕνα ποίημα τοῦ Μιχάλη Κατσαροῦ

 

Zdenka Braunerová, (1858-1934), Study of a Baker.

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ¹

Ἀντισταθεῖτε
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι
καὶ λέει: καλὰ εἶμαι ἐδῶ.

Ἀντισταθεῖτε σ᾿ αὐτὸν ποὺ γύρισε πάλι στὸ σπίτι
καὶ λέει: Δόξα σοι ὁ Θεός.

Ἀντισταθεῖτε
στὸν περσικὸ τάπητα τῶν πoλυκατοικιῶν
στὸν κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου
στὴν ἑταιρεία εἰσαγωγαὶ- ἐξαγωγαί
στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση
στὸ φόρο
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀντισταθεῖτε
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετάει ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα ὦρες
ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις
σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει
ἔντυπα ἁγίων λίβανον καὶ σμύρναν
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀντισταθεῖτε πάλι σ᾿ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται
μεγάλοι
στὸν πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε
στὶς μουσικὲς τὰ τούμπανα καὶ τὶς παράτες
σ᾿ ὅλα τ᾿ ἀνώτερα συνέδρια ποὺ φλυαροῦνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι

σ᾿ ὅλους ποὺ γράφουν λόγους γιὰ τὴν ἐποχὴ
δίπλα στὴ χειμωνιάτικη θερμάστρα

στὶς κολακεῖες τὶς εὐχὲς τὶς τόσες ὑποκλίσεις
ἀπὸ γραφιάδες καὶ δειλοὺς γιὰ τὸ σοφὸ
ἀρχηγό τους.

Ἀντισταθεῖτε στὶς ὑπηρεσίες τῶν ἀλλοδαπῶν
καὶ διαβατηρίων
στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ
διπλωματία
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια
στὰ θούρια
στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους
στοὺς θεατὲς
στὸν ἄνεμο
σ᾿ ὅλους τοὺς ἀδιάφορους καὶ τοὺς σοφοὺς
στοὺς ἄλλους ποὺ κάνουνε τὸ φίλο σας

ὡς καὶ σὲ μένα, σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ
ἀντισταθεῖτε.

Τότε μπορεῖ βέβαιοι νὰ περάσουμε πρὸς τὴν
Ἐλευθερία.

---

1. Τὸ ποίημα δημοσιεύτηκε στὴν ἐφημερίδα Δημοκρατικὸς Τύπος, στὶς 8-10-1950, λογοκριμένο ἀπὸ προοδευτικὸ διανοούμενο. Ἀναγκάστηκα νά διαμαρτυρηθῶ στὸ ἐπόμενο φύλλο τῆς ἴδιας ἐφημερίδας μὲ τὸ παρακάτω ΥΣΤΕΡΌΓΡΑΦΟ. (Μιχάλης Κατσαρός).

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Ἡ διαθήκη μου πριν διαβαστεῖ

καθὼς διαβάστηκε-

ἦταν ἑνα ζεστὸ ἄλογο Ἀκέραιο.

Πρὶν διαβαστεῖ

ὄχι οἱ κληρονόμοι ποὺ περίμεναν

ἀλλὰ σφετεριστὲς καταπατῆσαν τὰ χωράφια.

Ἡ διαθήκη μου γιὰ σένα καὶ γιὰ σὲ

χρόνια καταχωνιάστηκε στὰ χρονομτούλαπα

ἁπὸ γραφιάδες πονηροὺς συμβολαιογράφους.

Ἀλλάξανε φράσεις σημαντικὲς

ὧρες σκυμμένοι πάνω της μὲ τρόμο

ἐξαφανήσανε τὰ μέρη μὲ τοὺς ποταμοὺς

τὴ νέα βουὴ στὰ δὰση

τὸν ἄνεμο τὸν σκότωσαν-

τὼρα καταλαβαίνω πιὰ τί ἔχασα

ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ πνίγει.

Καὶ σὺ λοιπὸν

σκέφετσαι ἔτσι βουβὸς μὲ τὸσες παραιτήσεις

ἀπὸ φωνὴ

ἀπὸ τροφὴ ἀπὸ ἄλογο

ἀπὸ σπίτι

στέκεις βουὸς σὰν πεθαμένος:

Ἐλευθερία ἀνάπηρη πάλι σοῦ τάζουν.

---

Τὸ ποίημα σταχυολογήθηκε ἀπὸ τὴ συλλογὴ τοῦ Μιχάλη Κατσαροῦ, Κατά Σαδδουκαίων. Πρώτη ἔκδοση 1952.

ΥΣΤΕΡΌΓΡΑΦΟ 2

 Ἂν τώρα κάποιος ἐνδιαφεραι νὰ μάθει τί λογοκρίθηκε στὴν πρώτη ἐκείνη δημοσίευση τοῦ ποιήματος, τὸν πληροφορῶ πὼς κόπηκαν τὰ ἀκόλουθα:
στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση
στὸ φόρο
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετάει ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα ὦρες
ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις
στὸν πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε
 Ἀντισταθεῖτε στὶς ὑπηρεσίες τῶν ἀλλοδαπῶν
καὶ διαβατηρίων
στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ
διπλωματία
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν
στὰ θούρια 

Οἱ συνηρμοὶ καὶ οἱ κρίσεις δικές σας!! Ἐγώ, χωρίς ἴχνος προθέσεως σχολιασμοῦ, ξαναγράφω ἐπισημαίνοντας ἐκεῖνο τό:
Ἀντισταθεῖτε
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ...

μετὰ τιμῆς
gayekfansi.blogspot.gr