ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ
ΖΗΤΗΜΑΤΑ
Κακὰ
τὰ ψέματα -τὸ κορμὶ πληρώνεται.
Λένε
οἱ παλαιότεροι πὼς τάχα πρόφτασαν
ἐποχὲς
ποὺ
σὲ παρακαλοῦσαν κι ἄφριζαν καὶ κάτι
τέτοια,
χρυσοὺς
αἰῶνες τοῦ Περικλέους νὰ ποῦμε,
ποὺ
μὲ μιὰ βόλτα σου νά, οἱ κατακτήσεις
νά,
τὰ τηλέφωνα ἢ τὰ ραντεβοῦ.
Μπορεῖ.
Ἐμεῖς πάντως δὲν τὰ ζήσαμε,
οὔτε
τὰ εἴδαμε κὰν στ' ὄνειρό μας.
Ἄλλοι
κακεντρεχεῖς, βέβαια, συνομήλικοί τους
ἰσχυρίζονται
πὼς ὅλα αὐτὰ εἶναι μυθοπλασίες,
ψεύδη
ἢ φαντασιώσεις καὶ πὼς ἡ πιάτσα
δὲν
ἔχει άλλάξει κι οἱ δυσκολίες εἶναι
ἴδιες.
Τί
νὰ πεῖς; Διαλέγετε καὶ παίρνετε.
Μονάχα
ποὺ τὸν τελευταῖο καιρὸ
μιὰ
σκέψη τριβελίζει τὸ μυαλό μου:
εἶναι
καιρὸς νὰ τὸ χωνέψω,
πρέπει
νὰ τὸ πιστέψω:
τὸ
κορμὶ πληρώνεται,
τὰ
περὶ σχέσεων,
αἰσθημάτων
καὶ
τ' ἀποδέλοιπα
εἶναι
τρίχες.
Ἀνδρέας
Ἀγγελάκης, ἀπὸ τὴ συλλογή, Τὰ
ποιήματα τοῦ δολοφόνου μου, Ἐκδόσεις
Νεφέλη, Ἀθήνα 1986.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου