«Ξυπνᾶς τὸ αἰώνιο καλοκαίρι», ἕνα ποίημα τοῦ Γιώργου Θέμελη

Ξυπνᾶς τὸ αἰώνιο καλοκαίρι

Ξυπνᾶς τὸ αἰώνιο καλοκαίρι,
ἀνατέλλοντας ἕναν ἄλλο ἥλιο,
κάνοντας πιὸ ὄμορφα, πιὸ θαυμαστὰ τὰ μάτια,
καθὼς ἐλπίζουν νὰ σὲ ἰδοῦν, κρεμῶντας μιὰ λευκὴ ἀντηλιά…

Κ’ εἶναι ἡ σκιά σου αὐτὸ τὸ φῶς τὸ εἰρηνικὸ ποὺ πέφτει
στούς κάμπους – στεφανωμένους μὲ πορφυρὴ αἰωνιότητα…

Κ’ εἶναι ἡ σκιά σου αὐτὸ τὸ φῶς ποὺ μὲ τυλίγει,
καὶ μὲ σηκώνει, μὲ κρεμνάει ψηλά,
στὴν ἄνοιξη τοῦ κόρφου του!..

---

Γιῶργος Θέμελης, Ποιήματα, ἐκδόσεις Ἰανός, Ἀθήνα, 1986